بحران کودکان گمشده در کشورهای غربی

۲۵ مه (چهارم خرداد) به‌عنوان روز جهانی کودکان گمشده تعیین شده است؛ هدف از تعیین این روز حمایت از کودکان گمشده‌ای است که ممکن است مورد تهدید، سوءاستفاده جنسی، آزار و اذیت یا قاچاق انسان قرار می‌گیرند.

روز جهانی کودکان گمشده چیست؟

روز جهانی کودکان گمشده یک مناسبت بین‌المللی است که به افزایش آگاهی در مورد کودکان گمشده و تلاش برای یافتن آن‌ها اختصاص داده شده است و بر وضعیت اسفناک کودکان گمشده در سراسر جهان تمرکز دارد.

این روز به‌عنوان یادآوری مسئله مداوم آدم‌ربایی و ناپدید شدن کودکان است؛ همچنین زمانی برای به یاد آوردن کودکانی که هنوز ناپدید هستند و حمایت از خانواده‌های آن‌ها در جست‌وجوی پاسخ‌ها، است.

دلیل انتخاب ۲۵ مه برای چنین مناسبتی، سالگرد ناپدید شدن ایتان پاتز، پسربچه شش ساله ایتالیایی در سال ۱۹۷۹ در نیویورک است؛ پرونده ایتان توجه‌های زیادی را به موضوع کودکان گمشده جلب کرد.

آمریکا زیر فشار‌های بین‌المللی در سال ۱۹۸۳ روز کودکان گمشده را به‌عنوان مناسبتی ملی معرفی کرد؛ این مناسبت در ادامه راه در سال ۲۰۰۱ تبدیل به مناسبتی بین‌المللی IMCD شد.

دشوارتر شدن تامین امنیت کودکان

در حالی که فناوری‌ها و روند‌های دیجیتال شفافیت چشم‌انداز امنیت و ایمنی کودکان را تار می‌کنند، آمار‌های مربوط به کودکان آسیب‌دیده افزایش می‌یابد.

پشت هر کدام از این اعداد و ارقام یک کودک وجود دارد؛ موضوع زمانی نگران‌کننده‌تر می‌شود که سرعت محتوای تولیدشده با هوش مصنوعی همچنان در سیر صعودی قرار دارد.

فقط در سال ۲۰۲۴، گزارش‌های CyberTipline شامل فناوری هوش مصنوعی مولد (GAI) ۱۳۲۵ درصد افزایش یافت.

اخاذی جنسی از کودکان همچنین همچنان رو به افزایش است و گزارش‌های مربوط به اغواگری آنلاین در سال ۲۰۲۴ افزایش قابل توجهی داشته است.

وضعیت در کشور‌های غربی مدعی حقوق کودکان بحرانی است: در آمریکا از سال ۲۰۲۱، دست‌کم ۳۶ پسر نوجوان به دلیل قربانی شدن در اخاذی جنسی جان خود را از دست داده‌اند؛ گزارش‌های قاچاق جنسی کودکان در این کشور هم افزایش یافته است.

پلیس استرالیا سالانه ۵۰ هزار گزارش مفقودی دریافت می‌کند که تقریبا نیمی از آن‌ها مربوط به نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله است؛ حدود ۲ هزار و ۷۰۰ مفقودی طولانی مدت در استرالیا وجود دارد و در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۳۲ مورد جدید به فهرست مفقودی‌های طولانی مدت اضافه شد.

با وجود این، بحران کودکان گمشده دلایل متفاوتی دارد و طیف گسترده‌ای از موضوع‌ها را دربرمی گیرد.

سوءاستفاده، خشونت خانگی، فروپاشی خانواده، تنهایی، سلامت روان ضعیف و فقر ازجمله عواملی هستند که به‌صورت پر تکرار در پرونده‌های کودکان گمشده دیده می‌شوند؛ قوانین ضدمهاجرتی به‌ویژه در کشور‌های اروپایی نیز ازجمله دلایل پرونده‌های کودکان گمشده است.

استثمار جنایی و استثمار جنسی نیز سناریو‌های محتملی است که این کودکان در صورت زنده ماندن با آن‌ها مواجه خواهند شد.

بی‌توجهی کشور‌های غربی به بحران کودکان گمشده

کشور‌های غربی در حالی شعار حمایت از کودکان و حفاظت از حقوق آن‌ها را سر می‌دهند که سالانه هزاران کودک در این کشورها گم می‌شوند.

براساس آمارها، سالانه ۲۵۰ هزار کودک در سراسر اروپا نامشان در فهرست کودکان گمشده قرار می‌گیرد.

دبیرکل کودکان گمشده اروپا در این باره گفت: این رقم داستان‌های فردی کودکانی را نشان می‌دهد که از سوءاستفاده فرار می‌کنند، در میان فروپاشی خانواده گرفتار می‌شوند یا قربانی شبکه‌های جنایی می‌شوند.

به طور خلاصه،

– در استرالیا، سالانه حدود ۲۰ هزار کودک مفقود گزارش می‌شوند؛
– در کانادا، سالانه حدود ۴۲ هزار و ۲۸۸ کودک مفقود می‌شوند؛
– در آلمان، سالانه حدود ۱۰۰ هزار کودک مفقود گزارش می‌شوند؛
– در اسپانیا، سالانه ۲۰ هزار کودک مفقود می‌شوند؛
– در انگلیس، سالانه ۱۱۲ هزار و ۸۰۰ کودک مفقود می‌شوند؛
– در آمریکا، سالانه ۴۶۰ هزار کودک مفقود می‌شوند.

کودکان گمشده در غزه

از آنجا که تعریف کودکان گمشده مورد اجماع جهانی قرار نگرفته است، می‌توان گفت که داستان کودکان گمشده در غزه با آنچه به‌صورت معمول به‌عنوان کودکان گمشده معرفی می‌شوند، متفاوت است.

کودکان غزه زیر آوار می‌مانند و گم می‌شوند؛ به شهادت می‌رسند و تبدیل به عدد و رقم می‌شوند؛ گرسنه می‌مانند و رنج قحطی می‌کشند و دیده نمی‌شوند؛ دست‌ها و پا‌های این کودکان بر اثر بمباران زیر آوار می‌ماند و گم می‌شود؛ …

کشتار و قتل‌عام کودکان بی‌گناه در غزه که از فهرست جهانی کودکان گمشده حذف شده‌اند، یک سرگرمی برای نظامیان صهیونیست است.

از بیش از ۵۳ هزار شهید غزه از زمان آغاز جنگ رژیم صهیونیستی در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) بیش از ۱۸ هزار نفر کودک هستند.

البته کارشناسان این آمار را به دلیل شرایط نامناسب غزه برای تهیه آمار دقیق کمتر از رقم واقعی می‌دانند؛ ضمن اینکه مرگ‌ومیر‌های ثانویه کودکان ناشی از سوءتغذیه و بیماری را شامل نمی‌شوند.

انتهای پیام/