تجاوز رژیم صهیونیستی به صداوسیما؛ قوانین درباره حمله به رسانه‌ها چه می‌گویند؟

حمله‌های رژیم صهیونیستی به رسانه‌ها در ایران بخشی از استراتژی این رژیم است؛ رژیم صهیونیستی نشان داده است که ابایی از استفاده از این استراتژی به‌عنوان بخشی از استراتژی جنایتکارانه خود ندارد.

اهالی رسانه در ایران جزو جدیدترین هدف‌های کارزار نظامی رژیم صهیونیستی علیه رسانه‌ها بودند؛ رژیم صهیونیستی روز دوشنبه، ۲۶ خرداد در اقدامی جنایت‌کارانه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار داد.

هدف قرار دادن صداوسیما ثابت می‌کند که رژیم صهیونیستی به‌دنبال سرکوب رسانه‌ها و صدا‌های آزاد است تا نتوانند به اطلاع‌رسانی درباره اقدام‌های متجاوزانه و جنایت‌های این رژیم بپردازند. 

کارکنان رسانه‌ها، ازجمله خبرنگاران در زمان جنگ به‌طور عموم غیرنظامی محسوب می‌شوند و تحت قانون بین‌المللی بشردوستانه (IHL) از حمایت برخوردارند. 

این بدان معنا است که آنها نباید به‌طور عمدی هدف قرار گیرند. حقوق بین‌الملل بشردوستانه، که شامل معاهده‌هایی مانند کنوانسیون‌های ژنو و حقوق بین‌الملل عرفی می‌شود، با هدف محدود کردن اثر‌های درگیری‌های مسلحانه بر مردم و محیط زیست است.

در ادامه جزئیات بیشتری ارائه شده است:

حفاظت تحت قانون بین‌المللی بشردوستانه

وضعیت غیرنظامی

خبرنگاران و سایر کارکنان رسانه‌ای به‌طور عموم غیرنظامی محسوب می‌شوند و باید تحت قانون بین‌المللی بشردوستانه با آنها به همین صورت رفتار شود.

حفاظت در برابر حمله

حمله‌های عمدی علیه خبرنگاران ممنوع است و آنها نباید هدف قرار گیرند، مگر اینکه به‌طور مستقیم در درگیری‌ها شرکت کنند.

احترام به تجهیزات رسانه‌ای

تجهیزات و تاسیسات رسانه‌ای اختصاص داده شده به اهداف غیرنظامی، اشیاء غیرنظامی محسوب می‌شوند و نباید هدف قرار گیرند.

• بیشتر بخوانید:
• جنایت بمباران رسانه‌ها و مراکز درمانی؛ استراتژی نظامی محکوم‌شده رژیم صهیونیستی
• بازدید خبرنگاران از ساختمان شیشه‌ای صدا و سیما

اهمیت اعتبارنامه

خبرنگارانی که توسط یکی از طرفین درگیری اعتبارنامه دریافت می‌کنند، ممکن است از حمایت‌های بیشتری برخوردار شوند.

ملاحظات کلیدی

تبلیغات

مشارکت در تبلیغات، حتی اگر مغرضانه یا یک‌جانبه باشد، به منزله مشارکت مستقیم در درگیری‌ها نیست و خبرنگاران را از حمایت خود محروم نمی‌کند.

قطعنامه‌های سازمان ملل

قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل، مانند قطعنامه ۱۷۳۸ (۲۰۰۶) و قطعنامه ۲۲۲۲ (۲۰۱۵)، حمله‌ها علیه خبرنگاران را محکوم کرده و به طرفین درگیری‌های مسلحانه تعهدهایشان را برای محافظت از آنها یادآوری می‌کنند.

در زمان صلح و در جنگ: حفاظت از ایمنی خبرنگاران و کارکنان رسانه‌ای

در اصل، هدف حقوق بین‌الملل ایجاد تعادل بین نیاز به اطلاعات دقیق در زمان جنگ و حفاظت از غیرنظامیان، از جمله کسانی که در رسانه‌ها کار می‌کنند، است.

انتهای پیام/