تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران؛ توجیه ادعایی و نقض قوانین بین‌المللی

تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران بخش‌های مختلف شامل تاسیسات هسته‌ای، ترور دانمشندان و فرماندهان ارشد نظامی و حمله به مناطق غیرنظامی را شامل می‌شود.

در پاسخ به این تجاوز، شورای امنیت سازمان ملل به سرعت یک جلسه اضطراری تشکیل داد و در این نشست دنی دانون، سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل این تجاوز را یک «حمله پیشگیرانه» و «دفاع از خود» خواند.

ماده ۲.۴ منشور سازمان ملل بیان می‌کند: همه اعضا باید در روابط بین‌المللی خود از تهدید یا استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری یا به هر روش دیگری که با اهداف سازمان ملل مغایرت دارد، خودداری کنند.

تنها دو استثنا وجود دارد؛ زمانی که شورای امنیت سازمان ملل مجوز استفاده از زور را صادر کند و زمانی که یک کشور در دفاع از خود اقدام کند.

هدف اعلام شده رژیم صهیونیستی آسیب رساندن به تاسیسات هسته‌ای ایران و جلوگیری از آنچه «توسعه سلاح هسته‌ای» خوانده شده، عنوان شده است.

این به صراحت در مورد جلوگیری از حمله ادعایی، تهدیدآمیز و آینده ایران با سلاح هسته‌ای است که طبق تمام اطلاعات عمومی موجود، ایران در حال حاضر آن را ندارد.

• بیشتر بخوانید:
• حق ایران برای دفاع از خود؛ بررسی قوانین بین‌المللی

به گزارش کانورسیشن، این نخستین باری نیست که رژیم صهیونیستی تفسیر گسترده‌ای از دفاع از خود ارائه می‌دهد.

طبق قوانین بین‌المللی، مگر اینکه حمله مسلحانه قریب‌الوقوع و اجتناب‌ناپذیر باشد وگرنه چنین حملاتی استفاده غیرقانونی از زور تلقی می‌شوند.

حق دفاع از خود یک چک سفید امضا نیست و تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران استفاده مشروع از دفاع از خود به‌شمار نمی‌رود.

ادعای رژیم صهیونیستی درباره اقدام در دفاع از خود پیشگیرانه با توجه به حقایق موجود رد می‌شود.

انتهای پیام/