برمودای فساد آمریکایی؛ ترامپ، اپستین و رسوایی‌های اخلاقی بی‌پایان

ایلان ماسک، وزیر بهره‌وری از کار برکنارشده دولت دوم دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، چندی پیش و درپی بالا گرفتن اختلاف‌هایش با وی، اعلام کرد که ترامپ در پرونده‌های اپستین واقعا حضور داشته است.

وی با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: وقت آن است که بمب واقعا بزرگ را رها کنیم: دونالد ترامپ در پرونده‌های اپستین حضور دارد؛ دلیل واقعی عدم انتشار عمومی آن‌ها همین است.

اگرچه ماسک هرگز توضیح نداد که چگونه به فایل‌های منتشرنشده پرونده جفری اپستین، مجرم جنسی محکوم‌شده، دسترسی پیدا کرده و بعدا ضمن حذف این پیام، از اقدام خود ابراز پشیمانی کرد، اما جریانی که به راه افتاده بود، دیگر قابل مهار نبود و پرسش‌ها درباره پرونده اپستین، به‌ویژه نقش ترامپ در این پرونده سیلی را در عرصه سیاسی آمریکا ایجاد کرد.

پرونده اپستین دریچه‌ای به سوی ورشکستگی اخلاقی، لذت‌گرایی و طمع طبقه سیاسی حاکم آمریکا است که از مرز‌های سیاسی هم عبور می‌کند. 

در عین حال، امتناع دولت ترامپ، از انتشار فایل‌ها و ویدیو‌های جمع‌آوری‌شده در جریان تحقیقات در مورد فعالیت‌های اپستین، مجرم جنسی محکوم شده که در تابستان ۲۰۱۹ در زندان نیویورک جان خود را از دست داد، بار دیگر واقعیت مهمی را برای جامعه آمریکا یادآوری کرد.

کریس هجز، روزنامه‌نگار آمریکایی این واقعیت را این‌گونه تعریف کرد: ترامپ بخشی از گروه نفرت‌انگیز سیاستمداران اعم از دموکرات و جمهوری‌خواه، میلیاردر‌ها و افراد مشهور است که به ما و اغلب دختران و پسران زیر سن قانونی، به‌عنوان کالا‌هایی برای سوءاستفاده برای سود یا لذت نگاه می‌کنند و مدت‌هاست که بخشی از آن‌ها بوده است.

یک پرونده فساد جنسی با فهرستی از مشتریان سیاستمدار

پرونده اپستین به‌عنوان مجرم جنسی که به کودک‌آزاری شناخته می‌شود، در سال‌های گذشته زلزله‌های سیاسی متعددی را در آمریکا رقم زد.

در فهرست مشتریان اپستین نام سیاستمداران و شخصیت‌های سیاسی مختلفی ازجمله بیل کلینتون، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، بیل ریچاردسون، فرماندار سابق نیومکزیکو، لری سامرز، وزیر سابق خزانه‌داری و رئیس سابق دانشگاه هاروارد، ایهود باراک، نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی، بیل برنز، مدیر سابق سیا و جورج میچل، سناتور سابق مِین وجود دارند.

در این فهرست نام دادستان‌های فدرال و ایالتی آمریکا و شمار دیگری از مقام‌های دولتی و رسمی این کشور نیز وجود دارند.

اطلاعات افشانشده پرونده اپستین؛ شمشیر داموکلس عرصه سیاسی آمریکا

با وجود حقیقت‌های پنهان فراوان در پرونده اپستین، اطلاعاتی کلی وجود دارند؛ اپستین با نصب دوربین‌های مخفی در اقامتگاه‌های مجلل خود در جزیره خصوصی سنت جیمز کوچک از سوءاستفاده جنسی مشتریانش از دختران و پسران نوجوان زیر سن قانونی تصویربرداری کرد.

گزارش countercurrents در این باره آورده است که دلیل این تصویربرداری‌ها مشخص نیست؛ گزینه‌های مختلفی مانند قصد اپستین برای باج‌گیری‌های مالی، اقدامی در چارچوب عملیات اطلاعاتی به نمایندگی از موساد رژیم صهیونیستی، داشتن سند برای جلوگیری از هویت اپستین، … در این باره مطرح شده‌اند.

سی‌ان‌ان در گزارشی از اپستین به‌عنوان یک دارایی اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در غرب آسیا یاد کرد.

ویدیو‌های اپستین اکنون در گاوصندوق‌های اف‌بی‌آی نگهداری می‌شوند؛ این ویدیو‌ها در کنار شواهد دقیق دیگر می‌توانند پرده از فساد جنسی سیاستمداران آمریکایی به‌ویژه ترامپ بردارند؛ افشانشدن آن‌ها گمانه‌زنی‌ها را در ابعاد مختلف موضوع تقویت کرده‌اند.

مرگ اپستین در زندان نیویورک نیز، اما و اگر‌های مختلفی را رقم زده است؛ خانواده او به استناد گفته‌های یک آسیب‌شناس پزشکی قانونی که به‌عنوان پزشک ارشد شهر نیویورک خدمت می‌کرد و در کالبدشکافی حضور داشت، می‌گویند که کالبدشکافی اپستین نشان‌دهنده قتل است.

فساد سیاسی آمریکا؛ فراتر از مرزهای معمول

به گزارش countercurrents، پرونده اپستین از جهات مختلفی اهمیت دارد؛ نخست اینکه نشان می‌دهد دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان در این کشور به یک باشگاه تعلق دارند؛ دو، اینکه نشان می‌دهد چگونه دادگاه‌ها و سازمان‌های اجرای قانون برای محافظت از چهره‌های سیاسی که در جرایم دست دارند، تبانی می‌کنند.

هجز می‌گوید که این پرونده، فساد طبقه حاکم خودنما در آمریکا را که در برابر هیچ‌کس پاسخگو نیست و آزاد است تا به ضعفا و آسیب‌پذیران تجاوز و آن‌ها را غارت و چپاول کند، آشکار می‌کند.

سیاستمداران و مقام‌های دولتی آمریکا که متهم به شرکت در کارناوال کودک‌آزاری اپستین هستند، به‌طرز هولناکی هر کسی را که به دنبال افشای نام آن‌ها باشد، تهدید می‌کنند.

برای مثال، ویرجینیا گیوفر، قربانی اپستین که در ۱۷ سالگی برای شاهزاده انگلیسی اندرو قاچاق شده بود، از معدود قربانیانی بود که آشکارا درباره متجاوزان خود حرف زد؛ او در آوریل ۲۰۲۵ تحت فشارها و تهدیدهای فراوان خودکشی کرد.

• بیشتر بخوانید:
• دونالد ترامپ در محاصره پرونده‌های رسوایی جنسی
• تلاش دولت آمریکا برای مخفی ماندن فهرست اپستین؛ پای چه کسانی در پرونده رسوایی جنسی در میان است؟

نقش ترامپ در پرونده اپستین

جولی براون، خبرنگار تحقیقی روزنامه میامی هرالد که گزارش‌هایش تا حد زیادی مسئول بازگشایی تحقیقات فدرال در پرونده اپستین و گسلاین مکسول، همکار اپستین در قاچاق جنسی بود، در کتاب خود با عنوان «انحراف عدالت: داستان جفری اپستین» را مستند کرد، در این باره می‌نویسد: در سال ۲۰۱۶، زنی ناشناس با نام مستعار کیت جانسون، شکایتی مدنی را در دادگاه فدرال کالیفرنیا ثبت و ادعا کرد که در ۱۳ سالگی، طی یک دوره چهار ماهه، از ژوئن تا سپتامبر ۱۹۹۴، توسط ترامپ و اپستین مورد تجاوز قرار گرفته است.

وی در دادخواست مربوط به تجاوز جنسی گفت: من با صدای بلند از ترامپ التماس کردم که بس کند؛ ترامپ با ضربه زدن شدید به صورتم با دست و فریاد زدن مبنی بر اینکه می‌تواند هر کاری که می‌خواهد انجام دهد، به التماس‌های من پاسخ داد.

به نظر می‌رسد ترامپ توانسته است با خریدن سکوت، دادخواست را لغو کند؛ شاکی از آن زمان ناپدید شده است.

در سال ۲۰۰۸، الکس آکوستا دادستان آمریکا برای ناحیه جنوبی فلوریدا، برای اپستین یک توافق‌نامه اعتراف به جرم مذاکره کرد؛ در این توافق‌نامه اپستین از ۴ همدست نام‌برده و هر «همدست بالقوه نام‌برده» که نامشان ذکر نشد، مصونیت از تمام اتهام‌های جنایی فدرال را دریافت کردند.

همین توافق‌نامه، تحقیقات اف‌بی‌آی را در مورد اینکه آیا قربانیان و چهره‌های سیاسی دیگری در جنایت‌های جنسی اپستین شرکت داشته‌اند یا خیر، متوقف و کیفرخواست را مهر و موم کرد.

به گفته مایکل ولف، زندگینامه‌نویس ترامپ، چهل‌وهفتمین رئیس‌جمهور آمریکا پس از دستگیری گیسلاین مکسول در جولای ۲۰۲۰، از ترس اینکه وی جزئیات دوستی چند دهه‌ای خود با اپستین را فاش کند، به عفو او فکر می‌کرد؛ مکسول در جولای ۲۰۲۲، به ۲۰ سال زندان محکوم شد.

ولف می‌گوید: نزدیک‌ترین رابطه جفری اپستین در زندگی با دونالد ترامپ بود؛ این دو نفر به مدت ۱۵ سال با هم صمیمی بودند؛ آن‌ها همه کار‌ها را با هم انجام می‌دادند و این شامل به اشتراک گذاشتن، دنبال کردن زنان، شکار زنان، … تا مشاوره اپستین به ترامپ در مورد چگونگی تقلب در مالیات‌هایش را شامل می‌شود.

در عین حال، ترامپ قبل از اینکه با اپستین به اختلاف بخورد، ارتباط نزدیکی با وی داشت؛ رئیس‌جمهور آمریکا یک بار اپستین را «مرد فوق‌العاده‌ای» خواند و همچنین به‌طرز عجیبی در بیش از یک مورد، در حالی که مکسول با اتهام‌های قاچاق جنسی مرتبط با اپستین رو‌به‌رو بود، برای او آرزوی سلامتی کرد.

ناهنجاری‌های قانونی، ازجمله ناپدید شدن حجم عظیمی از شواهد مبنی بر مجرم شناختن اپستین، باعث شد این مجرم جنسی در سال ۲۰۰۷، زمانی که وکلایش در حال مذاکره برای توافق محرمانه با دادستان کل وقت بودند، از اتهام‌های قاچاق جنسی فدرال فرار کند؛ در مقابل وی به اتهام‌های ایالتی سبک‌تر مبنی بر تحریک یک خردسال برای فحشا اعتراف کرد.

افشاگری بزرگ ترامپ را به دام انداخت

افشاگری‌های اخیر درباره ابعاد ناگفته پرونده اپستین، ترامپ را به‌عنوان مطرح‌کننده بزرگ‌ترین تئوری‌های توطئه تاریخ آمریکا با چالش جدیدی مواجه کرد.

تلاش‌های رئیس‌جمهور آمریکا برای سرکوب پرونده اپستین به‌ویژه درپی ادعای وزارت دادگستری آمریکا درباره وجود نداشتن فهرست مشتریان این مجرم جنسی وضعیت را بدتر کرد؛ اعلام این خبر برخلاف وعده پیشین انتشار اطلاعات بیشتر، بر وجود توطئه‌ای واقعی مهر تایید زد.

ترامپ، همانطور که انتظار می‌رفت، با آغاز دوری جدید از تئوری‌های توطئه دموکرات‌ها را به‌خاطر عدم انتشار پرونده‌ها در سال‌ها پیش سرزنش کرد، تا خود را از این مخصمه نجات دهد.

اما این اقدام ترامپ سبب شد تا درخواست‌ها برای افشای ابعاد پنهان پرونده اپستین بیشتر شود و این بدان معناست که جنجال اپستین در آینده نزدیک فرو نمی‌خوابد.

ترامپ سال‌ها تلاش کرد با جا انداختن این رویکرد که آمریکا تحت کنترل «دولت پنهان»، آژانس‌های اطلاعاتی، سرمایه‌داران میلیاردر و نیرو‌های سیاسی مشکوک است که در پشت صحنه رویداد‌ها را سازماندهی می‌کنند، برای خود قدرت ایجاد کند و همواره خود را قربانی توطئه‌های سیا و اف‌بی‌آی نشان داد، اکنون خود در دام افتاده است.

زلزله سیاسی ناشی از رسوایی جنسی اپستین در آمریکا چالش بزرگی ایجاد کرده است که پیامد‌های مهم و گسترده‌ای به‌ویژه برای رئیس‌جمهور آمریکا درپی خواهد داشت.

انتهای پیام/