بررسی ابعاد و اهداف طرح صهیونیستی آمریکایی برای اخراج مردم غزه؛ مقاومت در برابر کوچاندن

مدیر سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) به‌تازگی به واشنگتن سفر کرد تا از آمریکا برای متقاعد کردن کشور‌ها به پذیرش صد‌ها هزار فلسطینی از غزه کمک بگیرد.

دیوید بارنیا، رئیس سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی به استیو ویتکاف، فرستاده کاخ سفید، گفت که این رژیم به‌طور خاص با اتیوپی، اندونزی و لیبی درحال مذاکره بوده است.

هدف رژیم صهیونیستی برای حذف بخش عمده‌ای از جمعیت غزه بسیار طی ماه‌های گذشته توجه گسترده را به خود جلب کرده است. درحالی که کابینه این رژیم ادعا می‌کند که چنین جابه‌جایی داوطلبانه خواهد بود، اما کارشناسان حقوقی آن را جنایت جنگی نامیده‌اند.

بارنیا پیشنهاد داد که آمریکا به این کشور‌ها مشوق‌هایی ارائه دهد و به رژیم اشغالگر صهیونیستی در متقاعد کردن آنها کمک کند.

فلسطینی‌ها و گروه‌های مقاومت درپی انتشار گزارش‌ها درباره طرح رژیم صهیونیستی، ضمن رد این تلاش‌ها، تاکید کردند که به مقاومت ادامه خواهند داد. 

پیش از این نیز مردم غزه در واکنش به طرح‌های دونالد ترامپ برای آوارگی اجباری مردم این باریکه، تاکید کرده بودند که غزه فروشی نبوده و آنها در سرزمین خود باقی خواهند ماند.

در همین رابطه مهدی شکیبایی، کارشناس و تحلیل‌گر مسائل غرب آسیا در گفت‌و‌گو با میزان به بررسی ابعاد و اهداف این طرح پرداخت. 

شکیبایی گفت: شاید بتوان گفت که موضوع اخراج مردم غزه به کشور‌های دیگر از فاجعه‌بارترین ابعاد پروژه‌های صهیونیستی در فلسطین، به ویژه در غزه است. 

وی اضافه کرد: در پاسخ به این پرسش که هدف رژیم صهیونیستی از تلاش برای اخراج مردم غزه چیست، باید گفت که اشغالگران پیش‌تر هم در مورد کرانه باختری این طرح را دنبال می‌کردند و درحال حاضر هم دنبال می‌کنند، اما این روز‌ها به واسطه تحولاتی که در غزه رخ داده، تمرکز صهیونیست‌ها بر اخراج مردم غزه از این باریکه است. 

شکیبایی با بیان اینکه هدف رژیم صهیونیستی از تلاش برای اخراج مردم غزه راهبردی است، اظهار کرد: اولین نکته‌ای که صهیونیست‌ها تحت این طرح دنبال می‌کنند تغییر دائمی بافت جمعیتی غزه است. صهیونیست‌ها قبلا از سال ۱۹۶۷ در غزه بودند و حدود ۳۰ سال به اشغالگری خود ادامه دادند. اما صهیونیست به در پی مقاومتی که در نوار غزه وجود داشت مجبور شدند در سال ۲۰۰۵ این باریکه را رها یا به عبارت بهتر فرار کنند. یکی از دلایل این فرار هزینه‌های بالای امنیتی بود که گروه‌های مقاومت به صهیونیست‌ها در نوار غزه وارد کرده بودند. صهیونیست‌ها به این نتیجه رسیدند که نه اشغالگری که در غزه داشتند توانست منافع آنها را تامین کند، نه خارج شدن از آنجا هم نتوانسته منافع آنها را تامین و امنیتشان را برقرار کند. 

وی تصریح کرد: بنابراین درحال حاضر اشغالگران به فکر این هستند که به‌طور دائمی بافت جمعیتی غزه را تغییر دهند. رژیم صهیونیستی در واقع با اخراج اهالی غزه در عمل قصد دارد بزرگترین منطقه مقاومتی فلسطینی را از جمعیت تهی کند.

این کارشناس با اشاره به اینکه نوار غزه اردوگاه مقاومت است، گفت: این موضوع مربوط به یک سال، یک دهه، ۲ دهه یا ۳ دهه اخیر نیست؛ با مرور تاریخ نوار غزه می‌بینیم که این منطقه پر از مقاومت بوده است. انگلیسی‌ها در این منطقه گرفتار شده بودند؛ همچنین فرانسوی‌ها هم در دوران استعمار خود در همین نوار غزه گرفتار شده بودند. حال رژیم صهیونیستی در این بیش از ۷ دهه به واسطه مقاومت تاریخی مردم غزه در این باریکه گرفتار شده است؛ بنابراین صهیونیست‌ها به فکر این هستند که بتوانند غزه را از جمعیت تهی کنند، بلکه از این طریق بتوانند امنیت خودشان را تامین کنند. 

وی اضافه کرد: این موضوع هم در راستای پروژه موسوم به اسرائیل بزرگ و پاکسازی قومی است که رژیم صهیونیستی از ابتدا آن را در نظر داشته است، اما به این دلیل که مقاومت فلسطینی‌ها قوی بود و همین‌طور مقاومت منطقه‌ای، رژیم اشغالگر هیچ وقت به خودش اجازه نمی‌داد که به سمت این طرح پیش برود. حال با توجه به اتفاق‌هایی که افتاده است، رژیم صهیونیستی دوست دارد این طرح را اجرا کند.

شکیبایی عنوان کرد: یکی دیگر از اهداف راهبردی رژیم صهیونیستی از تلاش برای اخراج مردم غزه از این منطقه جلوگیری از بازگشت آوارگان است. حدود ۶ الی ۷ میلیون آواره فلسطینی در نقاط مختلف جهان وجود دارد و تا زمانی که فلسطینی‌ها در این سرزمین باشند، آوارگان همیشه رویای بازگشت به فلسطین را خواهند داشت. اما زمانی که غزه تخلیه شود ممکن است که آوارگان این فکر رو بکنند که دیگر بازگشتی به این منطقه وجود ندارد، زیرا سرزمینشان به‌طور کامل در اختیار رژیم صهیونیستی قرار می‌گیرد.

• بیشتر بخوانید:
• تلاش ادامه‌دار ترامپ و نتانیاهو برای اشغال غزه و آوارگی ساکنان آن
• واکاوی طرح ترامپ برای کوچاندن اجباری مردم غزه از منظر حقوق بین‌الملل

وی همچنین اظهار کرد: درحال حاضر که فلسطینی‌ها در نوار غزه، کرانه باختری و در قدس حضور دارند، وجود جمعیت آواره خارج از فلسطین فشار مضاعفی بر علیه رژیم صهیونیستی است. حال اگر مردم فلسطینی در این سرزمین حضور نداشته باشند، آوارگان نیز امید خود را از دست می‌دهند و این فشار بین‌المللی علیه رژیم صهیونیستی برداشته می‌شود؛ بنابراین یکی دیگر از اهداف رژیم صهیونیستی می‌تواند جلوگیری از بازگشت آوارگان فلسطینی باشد. 

شکیبایی گفت: هدف بعدی رژیم صهیونیستی این است که مسئله فلسطین را به یک بحران انسانی در منطقه تبدیل کند. رژیم صهیونیستی از طریق پخش کردن و توزیع آوارگان در کشور‌های مختلف می‌خواهد بار بحران را بر دوش منطقه بیاندازد تا از مسئولیت شانه خالی کند و افکار عمومی را هم سرگرم این مسائل کند.

وی در ادامه اظهار کرد: در موضوع تلاش رژیم صهیونیستی برای جلب حمایت کشور‌هایی مثل اتیوپی، لیبی و اندونزی باید به این نکته توجه کرد که چرا این کشور‌ها را انتخاب کرده است. دلیل این است که این کشورها، مانند لیبی و اتیوپی، یا به‌طور معمول فقیر بوده و یا بی‌ثبات هستند؛ یا مورد دیگر مانند اندونزی با فلسطین رابطه سنتی داشتند؛ اندونزی همچنین پرجمعیت‌ترین کشور اسلامی است. اسرائیل از طریق آمریکا وعده‌هایی مانند کمک‌های مالی، روابط دیپلماتیک یا تخفیف در زمینه فشار‌ها را به این کشور‌ها پیشنهاد می‌دهد تا این کشور‌ها را پذیرش مردم غزه ترغیب کند. یعنی در واقع یک راهکار برای کشور‌های فقیر گرفتن پول و در پذیرفتن آوارگان فلسطینی در ازای آن باشد.

این کارشناس و تحلیل‌گر مسائل غرب آسیا با تاکید بر اینکه از نقش آمریکا نیز نباید غافل شد، گفت: آمریکا به‌عنوان یک شریک استراتژیک برای رژیم صهیونیستی در تلاش است که کشور‌های مسلمان رو با توجیه‌های بشردوستانه به پذیرش مردم غزه ترغیب کند.

وی اضافه کرد: همه این روز‌ها مسئله فلسطین را از چشم آمریکا می‌بینند، بنابراین آمریکایی‌ها هم تلاش می‌کنند از طریق همین کار (کوچاندن فلسطینی‌ها از غزه) یک بحران سیاسی مانند اشغال سرزمین فلسطین و نسل‌کشی مردم فلسطین را که یک بحران سیاسی در دنیا تبدیل شده، به بحران پناهجویان انسانی تبدیل کند؛ آن هم به‌طوری که دیگر هیچ مسئولیتی متوجه اسرائیل نباشد. 

شکیبایی در پاسخ به این پرسش که آیا این اقدام مطابق با قوانین بین‌المللی است یا خیر، تاکید کرد: باید پاسخ داد که خیر؛ این طرح آشکارا غیرقانونی و ناقض حقوق بین‌المللی است. براساس اصول حقوق بین‌الملل منشور سازمان ملل و همه کنوانسیون‌های الحاقی به این منشور کوچاندن اجباری ممنوع بوده و این ممنوعیت مورد تاکید قرار گرفته است.

وی اضافه کرد: براساس ماده ۴۹ کنوانسیون چهارم ژنو، انتقال اجباری جمعیت در سرزمین‌های اشغالی به صراحت ممنوع است؛ این نقض صریح قانون کنوانسیون چهارم ژنو است که کاملا صریح و شفاف گفته که اخراج و انتقال اجباری یک جمعیت از سرزمینی که اشغال شده ممنوع است. همچنین نسل‌کشی و آنچه در غزه اتفاق می‌افتد آشکارا غیر قانونی و ناقض حقوق بین‌المللی است. 

مهدی شکیبایی در پایان گفت: در اساسنامه رم گفته شده که کوچاندن اجباری همراه با نابودی زیرساخت‌های حیاتی، بمباران بیمارستان‌ها و قطع آب و غذا و دارو می‌تواند مصداق جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی باشد. 

انتهای پیام/