پرده‌های پنهانی جنایت؛ شرحی بر شکنجه‌ها و ترور‌های سازمان‌یافته منافقین

با نزدیک شدن به زمان برگزاری بیست‌وهشتمین جلسه دادگاه رسیدگی به جنایت‌های منافقین، بر تعداد افراد حاضر در سالن مجتمع قضایی امام خمینی (ره) افزوده می‌شد.

در نهایت با ورود قاضی حجت‌الاسلام والمسلمین امیررضا دهقانی، مرتضی تورک و امین ناصری، قاضی و مستشاران دادگاه، جلسه بیست‌وهشتم دادگاه رسیدگی به جنایت‌های منافقین رسمیت یافت؛ وزیری، نماینده دادستان، خانواده شهدا و وکلای آن‌ها و وکلای متهمان نیز مانند جلسه‌های گذشته پیش از رسمیت یافتن دادگاه در سالن حضور داشتند.

بی‌مقدمه، سر اصل مطلب

جلسه بیست‌وهشتم دادگاه رسیدگی به جنایت‌های منافقین با اظهارات مختصر قاضی دهقانی آغاز شد و حجت‌الاسلام‌والمسلمین مسعود مداح، وکیل شاکیان به دستور قاضی در جایگاه قرار گرفت.

تکلیف روند برگزاری این جلسه دادگاه با توضیح مداح که برای نخستین بار در جایگاه وکیل شاکیان قرار گرفت، مشخص شد: بررسی موضوع‌های وقوع جرایم سازمان‌یافته، مستقل بودن جرم سردستگان گروهک تروریستی منافقین و مسئولیت کیفری داشتن این گروهک به‌عنوان یک شخصیت حقوقی.

تاکید بر ضرورت به‌روزرسانی تالیف‌ها درباره گروهک تروریستی منافقین

صفاءالدین تبراییان، مورخ و پژوهشگر تاریخی در جایگاه به درخواست وکیل شاکیان قرار گرفت.

صحبت‌های این پژوهشگر تاریخ اطلاعات مهمی درباره بدترین جنایت‌های تروریستی در جهان ازجمله نسل‌کشی سربرنیستا و استاندارد‌ها دوگانه غربی‌ها در برخورد با این جنایت‌ها ارائه کرد.

تبراییان توضیح مفصلی درباره ارتباط گروهک تروریستی منافقین با نهادهای امنیتی و استخبارات عراق ارائه کرد.

از آنجا که کانون و هسته بحثی که تبراییان در دادگاه ارائه می‌کرد، ارائه خدمات جنایی به عراق توسط گروهک تروریستی منافقین بود، بحث به موضوع انتفاضه شعبانیه کشیده شد.

این پژوهشگر تاریخ در ضرورت به‌روزرسانی تالیف‌های موجود درباره جنایت‌های منافقین، گفت: در اسنادی که به دست آورده‌ام، مشخص شده تعدادی از اعضای گروهک که تاکنون تصور می‌کردیم، زنده هستند، مرده‌اند.

تبراییان در جمع‌بندی خود از گروهک تروریستی منافقین، گفت: خیلی وقت است که سازمانی وجود ندارد و به یک فرقه تبدیل شده است، زیرا هم مخفی‌کاری می‌کند، هم دست به خشونت می‌زند و هم اقدام‌های مسلحانه انجام می‌دهد؛ این موارد از ویژگی‌های یک تشکیلات سازمانی نیست و به تشکل‌های فرقه‌ای برمی‌گردد.

خوابگردها؛ همه آنچه باید درباره منافقین بدانید

خوابگردها، اثر تبراییان کتابی درباره گروهک تروریستی منافقین در سه بخش است؛ این کتاب با مقدمه‌ای ۱۴۰ صفحه‌ای نکته‌های مهمی را در خود جای داده است.

وی پیشتر در گفت‌وگو با میزان، گفت که خوابگرد‌ها به معنای افرادی است که در خواب به‌صورت ناخواسته برمی‌خیزند و راه می‌روند و کار‌هایی انجام می‌دهند که واقعا انگار در این عوالم نیستند؛ من اسم خوابگرد‌ها را از کتابی با همین نام از آرتور کوستلر اقتباس کردم؛ البته اسم این رمان بسیار شناخته‌شده خوابگردان است؛ دلیل من از انتخاب اسم خوابگرد‌ها برای کتابی که درباره منافقین است، در واقع استفاده از یک اسم رمز است؛ با وجود این، زیرعنوان کتاب مشخص می‌کند که مطالب کتاب درباره ارتباط سران منافقین با ساواک و نهاد‌های امنیتی رژیم بعث عراق است.

تبراییان در این کتاب، فعالیت گروهک تروریستی منافقین را در مقطع زمانی سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۱ یعنی از نخستین روز‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا زمان سقوط صدام در عراق بررسی کرده است.

وی در حاشیه برگزاری جلسه بیست‌وهشتم دادگاه در گفت‌و‌گو با میزان از به‌روزسانی کتاب خوابگرد‌ها خبر داد و گفت که به دلیل دستیابی به اسناد جدید این کتاب در آینده نزدیک در ۲ جلد منتشر خواهد شد.

این پژوهشگر تاریخ، اظهار کرد: شمار این اسناد بالغ بر سه هزار صفحه است.

زندان‌های متعدد گروهک تروریستی منافقین 

یکی از موضوع‌هایی که تبراییان در جلسه بیست‌وهشتم دادگاه رسیدگی به جنایت‌های منافقین، به آن پرداخت، تعداد زندان‌های گروهک تروریستی منافقین بود.

وی گفت: منافقین حدودا ۱۰ زندان دارد و این یکی از شگفتانه‌هایی است که منافقین در هر دهه رقم زدند.

به گفته وی، روند ایجاد این زندان‌ها از سال ۱۳۶۴ در منطقه‌ای میان کردستان ایران و عراق آغاز شد.

این پژوهشگر تاریخی در توضیح دلیل آغاز این روند، اظهار کرد: گروهک منافقین در اوایل سال ۱۳۶۴ درپی ازدواج بی‌شرمانه مریم رجوی با مسعود رجوی و طلاق او از مهدی ابریشم‌چی با اعتراض‌های جدی مواجه شد؛ اعتراض‌هایی که بازداشت شمار قابل توجهی از اعضای منافقین را درپی داشت.

وی با بیان اینکه HDK مخوف‌ترین زندان در پادگاه اشرف بوده است، گفت: زندان‌های ۳۷ و الدبس هم از دیگر زندان‌ها بودند؛ در این زندان‌ها، توهین، کتک، شکنجه و سلول انفرادی روندی معمول بود.

به گفته تبراییان، مقام‌های منافقین در توجیه تاسیس و راه‌اندازی زندان‌های متعدد به اقدام استالین اشاره می‌کردند و می‌گفتند که او حدود ۱۳ هزار نفر را به سیبری فرستاد.

در ادامه جلسه نیز یکی از شاهدان که از اعضای جداشده منافقین بود، به موضوع زندان‌های متعدد این گروهک اشاره کرد و از شماری از آن‌ها ازجمله زندان دانشکده نام برد.

• بیشتر بخوانید:
• مصمم در مسیر مبارزه با تروریسم؛ روایتی از جلسه ۲۷ رسیدگی به جنایت‌های منافقین
• عملیات مهندسی؛ حلقه وصل خانه‌های تیمی منافقین با بدنام‌ترین شکنجه‌گاه‌های جهان

شکنجه؛ ابزار منافقین برای رسیدن به هدف

جلسه بیست‌وهشتم دادگاه رسیدگی به جنایت‌های منافقین به شرح شکنجه‌هایی گذشت که تنه به تنه شکنجه‌های بدترین گروه‌های تروریستی و بدنام‌ترین شکنجه‌گاه‌های سراسر جهان می‌زد.

ارائه مدارک و اسناد و شهادت شاهدان جای هرگونه تردید را در این باره که گروهک تروریستی منافقین با شبکه‌سازی اقدام به ربایش، شکنجه و ترور افراد می‌کرد، از بین برد.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین مداح، به نقل از مهران اصدقی، از اعضای منافقین درباره خانه تیمی درنظر گرفته‌شده برای آنچه تمرین روی بدن‌های آزمایشی خوانده شدند، گفت: وقتی وارد خانه تیمی جدید شدیم، دیدیم که اشیای سربی برای ما درست کردند و به ما آموزش دادند با این وسایل به پشت سر افراد بکوبید تا آن‌ها سریعا بیهوش شوند؛ حمام خانه را تجهیز کرده بودند و حمام عایق شده بود تا اگر بخواهیم شکنجه‌ای در آن انجام دهیم صدایش بیرون نرود و از قبل تیم‌هایی فرستاده بودند تا قبر‌هایی حفر کنند تا اجساد را سریع دفن کنیم.

او در بخشی دیگر، گفت: دیگر موارد شکنجه‌های غیر انسانی منافقین شامل آتش زدن خانه‌ها به همراه زنان و کودکانی در داخل ساختمان، ربودن افراد، کشیدن ناخن‌ها، کشیدن و شکستن دندان‌ها، کندن پوست و موی افراد به این شکل که آب جوش روی صورت و بدن آن‌ها می‌ریختند و سپس روی آن‌ها آب یخ می‌ریختند و با کابل تا حدی می‌زدند که پوست بدن آن‌ها جدا شود، سوزاندن با اتو و میله‌های داغ، دوختن بدن و افراد کشتار به وسیله ترور و یا آمپول‌های سیانور.

به گفته وکیل شاکیان، سرکردگان منافقین پیشبرد اهداف خود را در اولویت قرار می‌دادند و جان مردم برایشان اهمیت نداشت.

تلاش جداشده‌های از منافقین برای رسوا کردن گروهک و سرکردگان آن

محمود آسمان‌پناه، عضو جداشده منافقین که به‌عنوان شاهد در دادگاه حضور یافته بود توضیحی درباره حضور ۱۷ ساله خود در گروهک تروریستی منافقین ارائه کرد.

او گفت که در سال ۱۳۶۷ و درپی خوردن فریب تبلیغات گروهک تروریستی منافقین با طی مسیری دشوار به اشرف رفت.

روایت آسمان‌پناه از سفرش برای ملحق شدن به منافقین، دوره حضور در این گروهک و تلاش‌هایش برای جدایی و بازگشت به خانه و نزد خانواده جالب است، اما جالب‌تر از آن نگرانی این عضو جداشده برای دوستانی است که همچنان عضو گروهک هستند.

او در گفت‌و‌گو با میزان گفت که همه تلاشش را می‌کند تا منافقین را رسوا کند و دوستان جامانده خود در اشرف را به بازگشت به کشور تشویق کند.

آسمان‌پناه با بیان داستان بازگشت بی‌دغدغه خود به کشور، گفت: اکنون به شغل نقاشی مشغول هستم؛ خانواده و زندگی خودم را دارم و می‌خواهم کسانی را که در اشرف مانده‌اند، آگاه کنم که همه آنچه گروهک درباره پیامدهای بازگشت به ایران می‌گوید، دروغ است. 

گروهک منافقین؛ رباینده انسانیت 

اردشیر درویشی یکی دیگر از اعضای جداشده منافقین نیز در جلسه بیست‌وهشتم دادگاه حضور داشت.

وجه اشتراک صحبت‌های آسمان‌پناه و درویشی، تفاوتی بود که آن‌ها در تبلیغات گروهک با واقعیت‌های موجود در دوران عضویت خود دیده بودند.

درویشی گفت: وقتی وارد گروهک شدم، واقعیت‌هایی را لمس و حس کردم و متوجه شدم آنچه سازمان درباره خود در جهان بیان کرده است، کاملا با آنچه مشاهده می‌کنم، فرق دارد؛ گروهک فهم، شعور و انسانیت برای ما باقی نگذاشت؛ عاطفه‌ها را از ما گرفت.

درویشی از رنج و فشار روانی سخن گفت که از سال ۱۳۸۳، زمان جدایی از گروهک تروریستی منافقین تاکنون او را آزار داده و می‌دهد.

این عضو جداشده منافقین گفت: زمانی که از گروهک فرار کردم، تلفن همراهی که در دسترس همه وجود دارد، برای من ناشناخته بود؛ من از داشتن گوشی و حتی یک رادیو محروم بودم؛ در قرارگاه اشرف که با کمک صدام و دنیای غرب ساخته شده بود، ارتباط ما را با دنیای بیرون قطع کرده بودند.

روایت درویشی از آنچه گروهک بر سر اعضای خود و خانواده‌هایشان آورده است، خواندنی و شنیدنی است.

برعکس نام زنگی نهند کافور

موضوعی که در گفت‌وگوی میزان با تبراییان، کارشناس و اعضای جداشده حاضر در جلسه بیست‌وهشتم دادگاه مطرح شد، بررسی چرایی اطلاق عنوان سازمانی برادر شریف به مهدی ابریشم‌چی است.

آن‌ها متفق‌القول گفتند که این عنوان پس از آن به مهدی ابریشم‌چی اطلاق شد که او همسر خود، مریم قجر عضدانلو را برای ازدواج با مسعود رجوی طلاق داد.

آسمان‌پناه گفت که دلیل اطلاق این نام به مهدی ابریشم‌چی، نگاه تحقیرآمیزی بود که اعضای گروهک به او داشتند و مسعود رجوی تلاش داشت از طریق حیثیت بربادرفته‌اش را تا حدی زنده کند.

این در حالی است که گروهک تروریستی منافقین با هدف مشخص تحقیر افراد، به اعضای خود القاب و نام‌های ناشایست و توهین‌آمیزی می‌دهد.

هفتم تیر؛ واقعه‌ای که فراموش نمی‌شود

پس از آن که حجت‌الاسلام‌والمسلمین مداح از ۲ جنایت بزرگ گروهک تروریستی منافقین در دهه ۱۳۶۰ یعنی بمب‌گذاری دفتر نخست‌وزیر و حزب‌ جمهوری یاد کرد، جعفر خرمدل، مسئول عملیات کمیته و عضو کمیته مرکزی در جایگاه حاضر شد تا توضیح خود را ارائه کند.

او ضمن ارائه جزئیاتی درباره واقعه هفتم تیر، نکته‌هایی را در رابطه با شکنجه اعضای منافقین بیان کرد و گفت: مسئولیت شناسایی افرادی که منافقین شکنجه کرده بودند، برعهده من گذاشتند؛ وضع برخی از قربانیان به حدی بد بود که کسی حاضر به پذیرش این مسئولیت نمی‌شد.

خرمدل گفت: میزان شکنجه‌ای که منافقین در رابطه با سه شهید، انجام دادند، شاید هیچ کسی حتی ساواک هم انجام نداده باشد.

جنایت منافقین با بمب غربی

احمد کریم‌پور، مسئول یگان چک و خنثی بمب کشور نیز با حضور در جایگاه توضیحاتی تخصصی درباره جنایت هفت تیر ارائه کرد.

او به نکته مهمی اشاره کرد و گفت: بمب استفاده‌شده، سیستم پیچیده‌ای داشت و ۴ کشور انگلیس، آلمان، آمریکا و فرانسه توانایی ساخت آن بمب را داشتند، اما نتوانستیم مشخص کنیم این بمب ساخت کدام کشور است.

کریم‌پور در پاسخ به پرسش قاضی دهقانی درباره امکان خرید این بمب از بازار سیاه، اظهار کرد: نوع بمب به گونه نبود که بتوان از بازار خریداری کرد.

این صحبت‌ها مهر تایید دیگری بر حمایت همیشگی کشورهای غربی مدعی مبارزه با تروریسم از گروهک تروریستی منافقین بود.

دادگاه منافقین؛ فرصتی برای معرفی فیلم‌ها و کتاب‌های معرفی‌کننده ماهیت منافقین

در بیست‌وهشت جلسه برگزارشده دادگاه رسیدگی به جنایت‌های منافقین، کتاب‌ها و فیلم‌های مرتبط متعددی معرفی شدند؛ اگرچه فیلم‌های معرفی‌شده همگی درباره جنایت‌های منافقین بودند، کتاب‌های معرفی‌شده شامل موضوع‌های گسترده‌تری از رویکردهای منافقین تا بحث‌های حقوقی بودند.

ارائه فهرست کتاب‌ها و فیلم‌های مرتبط با گروهک تروریستی منافقین می‌تواند فرصت بسیار خوبی را برای آشنایی با جنایت‌های این گروهک برای آن دسته از هموطنانی فراهم کند که آگاهی چندانی در این باره ندارند.

ازجمله کتاب‌های معرفی شده در دادگاه در رابطه با گروهک تروریستی منافقین و جنایت‌های آن‌ها می‌توان به خوابگردها، شکنجه و عملیات مهندسی اشاره کرد.

فیلم‌های درباره جنایت‌های منافقین که در جریان برگزاری جلسه‌های دادگاه به آن‌ها اشاره شد، شامل ماجرای نیمروز، امکان مینا و رد خون بودند.

پایان برگ بیست‌وهشتم

حدود ساعت ۱۳ بود که قاضی دهقانی پایان جلسه بیست‌وهشتم دادگاه را اعلام کرد و گفت جلسه بعدی دادگاه ۳۰ بهمن ماه برگزار خواهد شد.

با اعلام پایان جلسه دادگاه، مهم‌ترین پرسشی که خود را به‌وضوح در چهره بسیاری از حاضران نشان می‌داد، این بود که چه پرده‌های ناگفته و ناشنیده‌ای از جنایت درون دیوار‌های بلند اشرف در عراق و آلبانی وجود دارد که هنوز زمان افشایشان نرسیده است.

یَوۡمَ تُبلَى ٱلسَّرَآئِرُ (آیه ۹ سوره طارق)؛ در روزى که رازهاى نهان آشکار شود؛ این آیه‌ قرآن متناسب با حس و حالی بود که در چهره بسیاری از حاضران در جلسه بیست‌وهشتم دادگاه هنگام خروج از سالن دیده می‌شد.

انتهای پیام/