نظر مایکل آنتون، مسئول مذاکرات فنی درباره توافق هسته‌ای چیست؟

به گزارش اقتصاد آنلاین و به نقل از مشرق، مذاکرات هسته‌ای امروز توسط عراقچی و ویتکاف در حالی برگزار شد که تیم‌های فنی کارشناسی نیز حضور داشتند. دو روز پیش مایکل آنتون توسط دولت آمریکا به عنوان مسئول مذاکرات فنی آمریکا با ایران انتخاب شده بود. او مدیر «دفتر برنامه‌ریزی سیاست» در وزارت خارجه آمریکا است. در دولت بوش، آنتون سخنرانی‌نویس رئیس‌جمهور و در دولت نخست ترامپ نیز دستیار معاون ترامپ در ارتباطات راهبردی و سخنگوی شورای امنیت ملی بود. البته گذشته سیاسی آنتون به این موارد ختم نمی‌شود و نشانه‌هایی را از رویکرد سیاسی او به ما می‌دهد.

یک محافظه‌کار ملی‌گرا

آنتون در مقاله «انتخابات پرواز ۹۳» (که در میانه انتخابات ۲۰۱۶ منتشر شد) رویکرد سیاسی خود را در حزب جمهوری‌خواه به بحث می‌گذارد. او به جمهوری‌خواهان مخالف ترامپ (جمهوری‌خواهان سنتی و نومحافظه‌کار) انتقاد می‌کند که هیچ برنامه‌ای برای نجات کشور از دست لیبرال‌ها ندارند. به عقیده او مهم‌ترین مسائل کنونی آمریکا مهاجرت، تجارت و جنگ هستند که ترامپ بر خلاف سایر جمهوری‌خواهان بر آن تمرکز دارد. آنتون را می‌توان جزو جریان جدیدی در جمهوری‌خواهی قلمداد کرد که طرفدار محافظه‌کاری ملی‌گرا هستند.

او در مقاله دیگری به ایده نظم بین‌المللی لیبرال انتقاد می‌کند؛ چراکه از اهداف اصلی خود (تأمین امنیت، اعتبار و رفاه مردم آمریکا) دور شده است. این موارد نشان می‎‌دهد آنتون مخالف نخبگانی است که به دنبال اشاعه لیبرال‌دموکراسی از طریق جنگ و آسیب به منافع ملی هستند. به عقیده او، آمریکا باید خود را اولویت قرار دهد نه دیگر کشور‌ها را. می‌توان گفت آنتون از همان ابتدا یک ترامپیست بوده است.

آنتون و دولت نخست ترامپ

موقعیت سیاسی مایکل آنتون در دولت نخست ترامپ متأثر از درگیری‌های داخل کابینه بود. پس از آنکه تیلرسون (وزیر امور خارجه) با اصرار ترامپ برای انتشار گزارشی مخالفت کرد که نشان می‌داد ایران تعهدات خود در برجام را نقض کرده است؛ ترامپ تیمی را تشکیل داد تا گزارشی را منتشر کنند که پایبندی ایران به توافق را رد می‌کرد. یکی از اعضای این تیم مایکل آنتون بود. آنتون در یکی از مواضع خود بیان کرده بود که برجام دارای نواقضی است و خروج یکجانبه آمریکا از برجام می‌تواند به رفع این نواقص بیانجامد.

سپس حضور آنتون در دولت تحت تأثیر انتصاب جان بولتون به جای هربرت مک‌مستر به عنوان مشاور امنیت ملی قرار گرفت. به گفته برخی منابع، آنتون یکی از کسانی بود که قربانی پاکسازی‌های شورای امنیت ملی توسط بولتون شد. او تا زمانی که بولتون به این سمت منصوب شود، سخنگوی شورا بود؛ اما پس از آن از شورا بیرون آمد. این اتفاق در کنار انتقادات پیشین آنتون به نومحافظه‌کاران نشان از مرزبندی او با گروه مذکور دارد. حال، او در نبود نومحافظه‌کاران به دولت ترامپ بازگشته است.

آنچه برای ایران اهمیت دارد

آنتون در مقاله‌ای که سال ۲۰۱۰ با نام «ایران و هزینه‌های سیاست مهار» اشاره می‌کند که اجرای این سیاست مشابه سیاست مهار شوروی، می‌تواند هزینه‌های غیرضروری را بر آمریکا تحمیل کند و به منافع‌اش در منطقه آسیب بزند؛ چراکه خطر ایران و برنامه هسته‌ای آن به اندازه شوروی جدی نیست (در عوض می‌توان به گزینه تغییر رژیم فکر کرد). نمی‌توان با قطعیت گفت پس از ۱۵ سال آنتون به این مسئله چگونه نگاه می‌کند. با این حال او در دولت نخست ترامپ نشان داد با جمهوری‌خواهان تندرو فاصله دارد و موافق رویکرد ایدئولوژیک آنها در سیاست خارجه نیست. از این جهت، می‌توان او را نزدیک به جریان ویتکاف-گابارد-ونس در کابینه ترامپ دانست.

از این مهم‌تر، صلاحیت او به عنوان مسئول تیم فنی مذاکرات است. با بررسی گذشته آنتون نه تنها هیچ فعالیت تخصصی خاصی در خصوص بحث هسته‌ای یافت نمی‌شود، بلکه برخی از نوشته‌های او رنگ و بوی تئوری توطئه نیز دارند. او درگذشته سخنرانی‌نویس بوش بوده، او پیش از پیروزی ترامپ در ۲۰۱۶ در مؤسسه کلرمونت فعالیت داشته و مقالات او ارتباط چندانی با بحث‌های تخصصی ندارند. سابقه او نیز در این بحث اندک است.

این نکات می‌توانند نشانه‌های مثبتی برای حضور او در مذاکرات باشند. او با نومحافظه‌کاران و جمهوری‌خواهان تندرو فاصله دارد. همچنین سابقه اندکش در حوزه هسته‌ای می‌تواند دست طرف ایرانی را در مباحث فنی و تبادل امتیاز هسته‌ای بازتر کند. اما نباید فراموش کرد که او تنها نیست و تیمی تخصصی همراه خود دارد. این می‌تواند مباحث کارشناسی را پیچیده کند.