دوشنبه ۸ دی ۱۴۰۴
نیمه های شب است و سکوت خانه با صدای زنگ تلفن می شکند. نگاهی به ساعت می اندازید؛ ساعت ۳ بامداد است. قلبتان تند می زند. با نگرانی گوشی را برمی دارید، اما آن سوی خط یا سکوت مطلق است، یا صدایی نامفهوم و یا شماره ای ناشناس و عجیب روی صفحه نقش بسته است. این سناریو برای بسیاری از ما اتفاق افتاده است. اولین حسی که تجربه می کنیم ترس و نگرانی برای اعضای خانواده است، اما پس از اطمینان از سلامت عزیزان، حس خشم و نا امنی جای آن را می گیرد. سوالی که در آن لحظه ذهن را درگیر می کند این است: آیا این فقط یک اشتباه ساده بود یا کسی قصد آزار دارد؟ اگر این تماس ها تکرار شود چه باید کرد؟
بسیاری از افراد تصور می کنند که پیگیری تماس های ناشناس، به ویژه اگر با شماره های عجیب یا خصوصی (Private Number) باشد، غیر ممکن یا بی فایده است. اما قانون گذار نگاه متفاوتی دارد. امنیت روانی شهروندان، به خصوص در حریم خصوصی خانه و در ساعات استراحت، خط قرمز قانون است. در اینجا قرار نیست با اصطلاحات پیچیده حقوقی سردرگم شوید. ما اینجا هستیم تا به زبان ساده و کاربردی، مسیر درست برخورد با این مزاحمت ها و تهدیدهای خاموش را بررسی کنیم.
پیش از هر اقدام قانونی، باید بدانیم با چه پدیده ای روبرو هستیم. هر تماس ناشناسی لزوما جرم نیست. گاهی خطوط مخابراتی دچار اختلال می شوند یا فردی شماره را اشتباه می گیرد. اما زمانی که این تماس ها از حالت عادی خارج می شوند، رنگ و بوی جرم به خود می گیرند. قانون گذار در ماده ۶۴۱ قانون مجازات اسلامی، به صراحت درباره مزاحمت تلفنی صحبت کرده است. اما این جرم دقیقا چه زمانی محقق می شود؟
زمانی که شخصی با استفاده از وسایل مخابراتی، اعم از تلفن ثابت، همراه یا سایر دستگاه های ارتباطی، برای دیگری ایجاد مزاحمت کند، مجرم شناخته می شود. این مزاحمت می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. گاهی فرد تماس می گیرد و سکوت می کند، گاهی فوت می کند، گاهی صداهای ناهنجار پخش می کند و گاهی نیز اقدام به توهین یا تهدید می کند. نکته مهم در “تکرار” و “قصد آزار” است. اگر کسی یک بار اشتباه تماس گرفت، مزاحم نیست؛ اما اگر در ساعت ۳ صبح، سه بار تماس گرفت و هر بار سکوت کرد، این عمل مصداق بارز جرم است.
تشخیص این مرز بسیار مهم است زیرا سیستم قضایی بر اساس مستندات و تکرار عمل تصمیم می گیرد. تماس های شبانه به دلیل اینکه در زمان استراحت و آرامش رخ می دهند، بار روانی سنگین تری دارند و قضات نیز معمولا با حساسیت بیشتری به پرونده های مزاحمت در ساعات غیر متعارف رسیدگی می کنند.
بنابراین، اولین قدم شما این است که خونسردی خود را حفظ کنید و به جای پاک کردن صورت مسئله، به جمع آوری نشانه هایی بپردازید که ثابت می کند این یک اتفاق ساده نیست.
طبق ماده ۶۴۱ قانون مجازات اسلامی، هرکس با دستگاه های مخابراتی برای اشخاص ایجاد مزاحمت کند، مجرم است. اما “مزاحمت” واژه ای کلی است. در رویه قضایی، تکرار و تداوم تماس ها یکی از شرط های اصلی است. اگر شخصی یک بار به اشتباه با شما تماس گرفت و عذرخواهی کرد، جرمی رخ نداده است. اما اگر این تماس ها در ساعات غیرمعمول (مانند نیمه شب) تکرار شود، حتی اگر فرد سکوت کند، مصداق بارز مزاحمت تلفنی است.
علاوه بر سکوت، موارد زیر نیز تماس را از حالت عادی خارج کرده و به حیطه جرم وارد می کند:
در جدول زیر، تفاوت یک تماس عادی مشکوک با مزاحمت مجرمانه را مشاهده می کنید:
|
ویژگی تماس |
تماس اشتباه/عادی |
مزاحمت تلفنی مجرمانه |
|
زمان وقوع |
معمولاً روز یا اوایل شب |
ساعات استراحت (بامداد/نیمه شب) |
|
تعداد دفعات |
یک یا دو بار |
مکرر و پی درپی |
|
محتوا |
عذرخواهی یا مکالمه کوتاه |
سکوت، توهین، تهدید، فوت کردن |
|
هدف |
برقراری ارتباط (حتی اشتباه) |
سلب آسایش و ایجاد ترس |
تماس های مشکوک شبانه تنها یک مزاحمت ساده نیستند؛ آن ها امنیت روانی فرد را هدف می گیرند. اختلال در خواب، ایجاد اضطراب مزمن، ترس از پاسخ دادن به تلفن و حتی بدبینی نسبت به اطرافیان، از عوارض این جرم است. قانون گذار با درک این آسیب ها، مجازات حبس را برای مرتکبین در نظر گرفته است. بنابراین، تصور نکنید که موضوع پیش پا افتاده است؛ شما حق دارید از آرامش شبانه خود دفاع کنید و قانون در این مسیر حامی شماست.
یکی از بزرگ ترین نگرانی های افراد در مواجهه با تماس های ناشناس، عدم دسترسی به هویت تماس گیرنده است. مزاحمان اغلب از روش هایی برای پنهان کردن شماره خود استفاده می کنند یا از سیم کارت های بی نام ونشان (که البته امروزه کمتر شده است) بهره می برند. سوال رایج این است: آیا می توان این افراد را پیدا کرد؟ پاسخ کوتاه “بله” است، اما این کار تنها از کانال های قضایی ممکن خواهد بود.
هیچ اپراتور تلفن همراهی (همراه اول، ایرانسل، رایتل و…) اجازه ندارد اطلاعات مشترکین خود را بدون دستور قضایی فاش کند. بنابراین، مراجعه حضوری شما به دفاتر امور مشترکین برای گرفتن نام صاحب خط، بی نتیجه خواهد بود. مسیر درست، ثبت شکایت و درخواست استعلام از طریق دادسرا است.
زمانی که شما شکایت خود را ثبت می کنید، بازپرس یا دادیار پرونده، دستوری صادر می کند که بر اساس آن، اپراتور موظف است پرینت مکالمات و مشخصات صاحب سیم کارت را به مرجع قضایی ارسال کند. حتی اگر شماره به صورت “Private” یا “No Caller ID” روی گوشی شما افتاده باشد، در سیستم های مخابراتی ثبت شده و قابل ردیابی است.
بسیاری از شاکیان می خواهند بدانند این پروسه چقدر زمان می برد. مدت زمان نقطه زنی و شناسایی مالک خط بسته به نوع اپراتور و سرعت روند اداری دادسرا متفاوت است، اما معمولا بین یک هفته تا ۲۰ روز زمان می برد تا پاسخ استعلام به شعبه برسد.
همچنین اگر مزاحم از دکل های مختلفی استفاده کرده باشد (در حال حرکت)، امکان ردیابی موقعیت مکانی تقریبی او (نقطه زنی) نیز با دستور مقام قضایی وجود دارد که البته معمولا در پرونده های حساس تر مانند تهدید به قتل یا آدم ربایی صادر می شود، اما در مزاحمت های شدید نیز قابل درخواست است.
واکنش طبیعی انسان در برابر مزاحمت یا تهدید، دفاع یا حمله متقابل است. وقتی کسی نیمه شب آرامش شما را به هم می ریزد، ممکن است وسوسه شوید که تماس را پاسخ دهید، فریاد بزنید، توهین کنید یا حتی تهدید کنید. یا شاید فکر کنید که اگر صدای او را ضبط کنید، مدرک خوبی جمع کرده اید. اینجا دقیقا همان جایی است که باید توقف کنید و با احتیاط رفتار نمایید. اقدام خودسرانه می تواند جای شاکی و متهم را عوض کند.
اگر شما در پاسخ به مزاحمت تلفنی، شروع به فحاشی یا تهدید کنید، طرف مقابل می تواند صدای شما را ضبط کرده و علیه خودتان شکایت کند. قانون برای توهین و تهدید مجازات های جداگانه ای در نظر گرفته است و اینکه “او اول شروع کرد” همیشه توجیه کاملی برای تبرئه شما نیست. همچنین، ضبط صدای افراد بدون اطلاع آن ها و انتشار آن، خود می تواند عناوین مجرمانه دیگری پیدا کند. بنابراین، بهترین کار سکوت و پیگیری از مجاری قانونی است.
بسیاری از افراد در این مرحله نمی دانند چه واکنشی درست است. آیا باید گوشی را خاموش کنند؟ آیا باید تماس را رد کنند؟ مشورت با یک وکیل حقوقی در این مرحله می تواند مسیر پرونده را تغییر دهد. یک متخصص به شما خواهد گفت که چگونه بدون اینکه خودتان مرتکب جرمی شوید، مستندات را جمع آوری کنید. برای مثال، گرفتن اسکرین شات از لیست تماس ها، ضبط صدای زنگ خوردن گوشی (نه صدای مکالمه) به عنوان مدرک مزاحمت و داشتن شهادت اعضای خانواده که در آن ساعت بیدار شده اند، ادله ای محکمه پسند هستند که وکیل می تواند نحوه استفاده از آن ها را به شما آموزش دهد.
مشکل اصلی تماس های شبانه این است که دقیقا زمانی رخ می دهند که دادسراها، کلانتری ها و دفاتر وکلا بسته هستند. این خلاء زمانی باعث می شود فرد احساس بی پناهی کند. تصور کنید ساعت ۲ صبح است و فردی پشت خط شما را تهدید جانی می کند یا ادعا می کند یکی از اعضای خانواده تان تصادف کرده است. در این لحظات بحرانی، دسترسی به راهنمایی درست مهم است. آیا باید بلافاصله به پلیس ۱۱۰ زنگ بزنید؟ بله، اگر تهدید فوری و جانی است، پلیس ۱۱۰ مرجع درست است. اما برای مزاحمت های تکراری که خطر جانی فوری ندارند، پلیس ۱۱۰ معمولا شما را به مراجعه به دادسرا در روز بعد ارجاع می دهد.
در چنین شرایطی، وجود سامانه ها و خدماتی که بتوانند راهنمایی اولیه را انجام دهند بسیار کمک کننده است. بسیاری از موسسات حقوقی یا پلتفرم های آنلاین، خدماتی تحت عنوان وکیل شبانه روزی رایگان یا مشاوره های تلفنی ۲۴ ساعته راه اندازی کرده اند. هرچند شاید نتوانید نیمه شب پرونده ای ثبت کنید، اما این مشاوران می توانند استرس شما را مدیریت کنند و دقیقا بگویند تا صبح چه کارهایی انجام دهید و چه کارهایی انجام ندهید. دانستن اینکه “الان لازم نیست کاری جز بلاک کردن موقت انجام دهی” یا “حتما این پیامک را نگه دار و پاک نکن”، می تواند از نابودی مدارک جلوگیری کند و آرامش را به شما بازگرداند.
یکی از موانع اصلی که باعث می شود مردم از پیگیری مزاحمت های تلفنی منصرف شوند، ترس از هزینه های دادرسی و حق الوکاله است. خیلی ها با خود می گویند: “آیا ارزشش را دارد که برای چند تماس تلفنی، میلیون ها تومان هزینه کنم؟” پاسخ این است که امنیت روانی شما قیمتی ندارد، اما خوشبختانه سیستم قضایی و خدمات حقوقی راه هایی را پیش بینی کرده اند که شما مجبور به پرداخت هزینه های زیاد نباشید.
برای شروع شکایت مزاحمت تلفنی، نیازی نیست حتما از همان ابتدا وکیل بگیرید. شما می توانید با مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و پرداخت هزینه ای اندک، شکایت خود را ثبت کنید. متن شکواییه می تواند ساده باشد و نیازی به پیچیدگی ندارد. کافی است شرح دهید که از شماره ای ناشناس در ساعات شبانه تماس های مکرر دارید و تقاضای تعقیب و مجازات فرد را دارید. پس از ارجاع پرونده به شعبه، قاضی خودش دستورات لازم برای استعلام را صادر می کند.
علاوه بر این، اگر در مراحل اولیه نیاز به راهنمایی داشتید و نمی خواستید هزینه مشاوره بپردازید، گزینه هایی مانند مشاوره حقوقی صلواتی در برخی مساجد، بسیج حقوقدانان یا توسط وکلای نیکوکار انجام می شود که می تواند راهگشا باشد. این مشاوره ها به شما کمک می کنند تا فرمت درست شکایت را بشناسید و بدانید چه مدارکی را ضمیمه کنید. استفاده از این ظرفیت ها باعث می شود که با دید باز و کمترین هزینه مالی، از حق قانونی خود دفاع کنید.
اگر تصمیم قطعی برای شکایت گرفته اید، باید بدانید مسیر پرونده چگونه طی می شود. این آگاهی باعث می شود در راهروهای دادگاه سرگردان نشوید و توقعات واقع بینانه ای از زمان بندی پرونده داشته باشید.
برای اینکه بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید، باید بدانید دقیقا با چه نوع مزاحمتی روبرو هستید. مزاحمت ها همیشه یک شکل نیستند و هر کدام استراتژی دفاعی خاص خود را می طلبند.
این نوع شاید ترسناک ترین نوع باشد. فرد تماس می گیرد و فقط گوش می دهد. هیچ حرفی زده نمی شود. هدف این افراد معمولا ایجاد ترس و وحشت یا کنترل کردن حضور شما در خانه است.
فرد تماس می گیرد و شروع به استفاده از الفاظ رکیک می کند.
گاهی مزاحم صدای خود را نازک یا کلفت می کند یا از دستگاه های تغییر صدا استفاده می کند.
این خطرناک ترین حالت است. فرد تماس می گیرد و می گوید: «اگر فلان مبلغ را نریزی، عکس هایت را پخش می کنم» یا «به خانواده ات آسیب می زنم».
|
اقدام |
صحیح یا غلط |
دلیل حقوقی و فنی |
|
پاسخ دادن و فحاشی |
غلط |
امکان شکایت طرف مقابل به جرم توهین و تهدید علیه شما |
|
رد تماس (Reject) |
صحیح |
ثبت تماس در لیست تماس های از دست رفته جهت مستندسازی |
|
تماس مجدد با شماره |
غلط |
خطر کلاهبرداری (Wangiri) و تحمیل هزینه های سنگین بین المللی |
|
بلاک کردن شماره |
صحیح |
جلوگیری از آزار بیشتر تا زمان پیگیری قانونی |
|
ضبط مکالمه بدون اطلاع |
با احتیاط |
در برخی موارد به عنوان اماره پذیرفته می شود اما سند قطعی نیست |
|
مراجعه به پلیس فتا |
صحیح |
در صورت کلاهبرداری اینترنتی یا تهدید سایبری مرجع تخصصی است |
درک انگیزه فرد پشت خط می تواند به شما در تنظیم شکایت کمک کند. مزاحمان تلفنی معمولاً در چند دسته قرار می گیرند:
قانون برای هر کدام از این موارد رویکردی دارد. اگر مزاحمت ناشی از خصومت شخصی باشد، ممکن است پرونده ابعاد دیگری مانند تهدید یا افترا نیز پیدا کند. اگر کلاهبرداری باشد، پای پلیس فتا و جرایم رایانه ای به میان می آید. دانستن اینکه فرد تماس گیرنده احتمالا چه انگیزه ای دارد، به شما کمک می کند تا در شرح شکایت خود (شکواییه) جزئیات دقیق تری بنویسید. مثلا اگر حدس می زنید مزاحم، همکار سابق یا همسایه شماست، حتما نام او را به عنوان “مظنون” در پرونده قید کنید. این کار سرعت رسیدگی را چندین برابر می کند، زیرا قاضی می تواند مستقیماً آن فرد را احضار کند.
یکی از خطرناک ترین انواع تماس های مشکوک شبانه، تماس های تک زنگ از شماره های خارجی است. این روش که به Wangiri (وانگیری) معروف است، یک کلاهبرداری بین المللی است. کلاهبرداران با نرم افزارهای خودکار، نیمه شب با هزاران شماره تماس می گیرند و پس از یک بوق قطع می کنند. هدف آن ها این است که شما صبح که بیدار می شوید و تماس از دست رفته را می بینید، از سر کنجکاوی با آن شماره تماس بگیرید.
به محض اینکه شما تماس می گیرید، به یک سرویس گران قیمت بین المللی متصل می شوید و هزینه بسیار سنگینی روی قبض تلفن شما می آید یا از شارژ اعتباری شما کسر می شود. در این موارد، شکایت قضایی برای ردیابی فرد تماس گیرنده معمولاً به نتیجه ای که پول شما را برگرداند نمی رسد، زیرا کلاهبرداران در خارج از مرزها هستند. بهترین اقدام قانونی و پیشگیرانه در این موارد، عدم تماس مجدد و مسدود کردن شماره است. اطلاع رسانی به اطرافیان نیز یک وظیفه اجتماعی است تا آن ها نیز در دام نیفتند.
در ادامه می خواهیم کمی عمیق تر به مباحث نگاه کنیم. شاید هنوز سوالاتی در ذهن داشته باشید. مثلاً درباره سیم کارت های اجاره ای یا تماس های اینترنتی.
یکی از چالش های پرونده های مزاحمت، سیم کارت های بی هویت یا سیم کارت هایی است که به نام شخص دیگری (مثلاً یک فرد سالخورده در روستایی دورافتاده) ثبت شده اند. کلاهبرداران و مزاحمان حرفه ای معمولاً از سیم کارت های دزدی یا اجاره ای استفاده می کنند. آیا در این صورت دست قانون بسته است؟
خیر. در این موارد، قاضی دستور ردیابی گوشی (IMEI) را صادر می کند. یعنی مخابرات بررسی می کند که این سیم کارت در چه گوشی موبایلی فعال بوده است. اگر فرد مزاحم سیم کارت را عوض کند اما گوشی او همان باشد، از روی سریال گوشی می توان سایر سیم کارت هایی که در آن گوشی فعال هستند را پیدا کرد و از طریق آن ها به هویت واقعی فرد رسید. این همان قدرت “نقطه زنی” و ردیابی فنی است که پیش تر اشاره کردیم. شاید زمان بر باشد، اما غیرممکن نیست.
پلیس فتا (پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات) مرجع تخصصی جرایم سایبری است. بسیاری از مردم فکر می کنند برای هر مشکل ارتباطی باید به فتا بروند. اما صلاحیت فتا در موارد خاصی است. اگر مزاحمت تلفنی شما از طریق بسترهای اینترنتی یا تماس های صوتی اینترنتی رخ دهد، پرونده به پلیس فتا ارجاع می شود. اما اگر مزاحمت از طریق شبکه مخابراتی معمولی (تماس صوتی سیم کارت یا پیامک معمولی) باشد، پلیس امنیت عمومی و کلانتری ها مسئول پیگیری هستند.
البته در پرونده هایی که پیچیده می شود و نیاز به ردیابی های فنی پیشرفته است، حتی اگر تماس معمولی باشد، ممکن است قاضی پرونده را برای بررسی های فنی به کارشناسان پلیس فتا ارجاع دهد. بنابراین، شما شکایت خود را ثبت کنید؛ سیستم قضایی خودش تشخیص می دهد که کدام یگان انتظامی باید پرونده را بررسی کند. نکته مهم این است که شما تمام مستندات، اعم از اسکرین شات پیام ها، آیدی ها و شماره ها را حفظ کنید.
اگر تماس از طریق اینترنت باشد، مخابرات پرینت نمی دهد. چون دیتای اینترنت رمزگذاری شده است. در این موارد، پلیس فتا اکانت فرد را بررسی می کند. اگر شماره اش معلوم باشد (در واتساپ)، قابل ردیابی است. اگر آیدی باشد (در تلگرام)، کمی سخت تر است اما غیرممکن نیست. پلیس با روش های مهندسی اجتماعی و فنی می تواند ردپای دیجیتال او را پیدا کند.
هر چه زودتر شکایت کنید، شانس پیدا کردن مزاحم بیشتر است. لاگ های مخابراتی تا مدت مشخصی (مثلاً ۶ ماه) نگهداری می شوند. دوربین های مداربسته (اگر مزاحمت حضوری هم باشد) پاک می شوند. پس تعلل نکنید. “فردا می روم” را کنار بگذارید و همین فردا اقدام کنید.
قانون برای همه یکسان است. اما عرف قضایی معمولاً نسبت به مزاحمت برای بانوان و کودکان حساسیت بیشتری نشان می دهد. اگر مزاحم از الفاظ رکیک جنسی استفاده کند، حد قذف (۸۰ ضربه شلاق) هم ممکن است به مجازاتش اضافه شود. پس خانم ها نباید از ترس آبرو سکوت کنند. دستگاه قضایی محرمانه بودن پرونده را حفظ می کند.
اپراتورهای تلفن همراه (همراه اول، ایرانسل، رایتل) نیز مسئولیت هایی در قبال مشترکین خود دارند. آن ها سامانه هایی برای گزارش مزاحمت دارند. مثلاً می توانید با پشتیبانی اپراتور تماس بگیرید و گزارش دهید. هرچند اپراتورها بدون دستور قضایی نمی توانند خط کسی را قطع کنند یا اطلاعات او را به شما بدهند، اما گزارش های شما در سیستم ثبت می شود و در صورت استعلام قضایی، به عنوان سابقه بدرفتاری مشترک خاطی در نظر گرفته می شود.
همچنین طبق مصوبات رگولاتوری، فروش سیم کارت بدون احراز هویت دقیق ممنوع است. این قانون باعث شده تا تعداد سیم کارت های بی هویت کاهش یابد و ریسک شناسایی برای مزاحمان بالا برود. اگر ثابت شود که مزاحمت از طریق خطی انجام شده که مالک آن در حفظ و نگهداری آن کوتاهی کرده (مثلا سیم کارتش را فروخته اما سند نزده)، مالک اصلی خط نیز باید پاسخگو باشد و حتی ممکن است به عنوان شریک جرم یا معاونت در جرم تحت تعقیب قرار گیرد. پس اگر سیم کارتی دارید که دست خودتان نیست، حتما نسبت به سلب امتیاز آن اقدام کنید تا پایتان به پرونده های مزاحمت باز نشود.
نتیجه گیری
تماس های مشکوک شبانه، تجاوز به حریم آرامش شماست. قانون گذار ابزارهای لازم برای برخورد با این ناهنجاری را فراهم کرده است. شاید در نگاه اول پروسه شکایت طولانی یا پیچیده به نظر برسد، اما تجربه نشان داده است که اکثر مزاحمان به محض دریافت اولین احضاریه از کلانتری یا دادسرا، دست از کار می کشند و به عجز و لابه می افتند. ترس آن ها از قانون و سوءپیشینه، بزرگترین سلاح شماست.
اقدام قانونی شما نه تنها آرامش را به زندگی خودتان برمی گرداند، بلکه با تنبیه فرد خاطی، جامعه را برای دیگران نیز امن تر می کند. بنابراین، اگر نیمه شب تلفنتان زنگ خورد و با مزاحمتی روبرو شدید، نترسید، عصبانی نشوید و وارد بازی روانی او نشوید. شماره را بلاک کنید، مستندات را نگه دارید و در اولین فرصت اداری، با مشورت افراد آگاه، مسیر قانونی را طی کنید. به یاد داشته باشید، سکوت در برابر مزاحم، او را جری تر می کند، اما قانون او را متوقف خواهد کرد.
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی و توسعه: توسط تیم فنی دفتروکیل
این متن خیلی خوب مرز بین «تماس اشتباهی» و «مزاحمت تلفنی واقعی» رو روشن کرده، مخصوصاً توضیح درباره تماسهای سکوتدار و شبانه. چیزی که برام جالب بود اینه که حتی تماسهای Private هم از نظر حقوقی قابل پیگیری هستن، برخلاف تصور رایج که فکر میکنن هیچ کاری نمیشه کرد.
دقیقاً همینطوره؛ یکی از اشتباهات رایج اینه که افراد به خاطر ناشناس بودن شماره، پیگیری رو بیفایده میدونن. در حالی که از دید قانون، اصل مزاحمت و تکرار اون ملاکه، نه نمایش شماره روی گوشی. متن سعی کرده همین نکته رو شفاف کنه تا افراد بدون واکنش احساسی، مسیر درست و کمهزینه قانونی رو انتخاب کنن.