کارزار ترور رژیم صهیونیستی به اعمال خشونت یا تروریسم اطلاق می‌شود که صهیونیست‌ها در حمایت ادعایی از تاسیس و حفظ این رژیم در فلسطین و خارج از آن انجام می‌دهند. 

افراد، گروه‌های شبه نظامی و کابینه رژیم صهیونیستی و نیرو‌های نظامی آن این اقدام‌ها را از اوایل قرن بیستم تا به امروز مرتکب شده‌اند.

یک سال از شهادت اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) و از سران برجسته جهاد و مقاومت در برابر اشغالگران صهیونیست می‌گذرد. 

هنیه ۳۱ جولای ۲۰۲۴ (۱۰ مرداد ۱۴۰۳) در تهران، درحالی که مهمان رسمی دولت ایران بود، هدف کارزار ترور رژیم صهیونیستی قرار گرفته و به شهادت رسید. ترور شهید اسماعیل هنیه جنایتی بزرگ و نقض فاحش اصول و هنجار‌های حقوق بین‌الملل، حاکمیت ملی و تمامیت سرزمینی ایران بود.

با گذشت یک سال از جنایت رژیم صهیونیستی در ترور اسماعیل هنیه، امروز بیش از هر زمانی ماهیت تروریستی و جنایتکارانه این رژیم بر همگان آشکار شده است. 

استمرار حمایت همه‌جانبه تسلیحاتی و سیاسی آمریکا و برخی دیگر از کشور‌های غربی از این رژیم، آنها را تبدیل به همدستان و شرکای جنایت‌های ارتکابی کرده است. 

پایگاه کانورسیشن در گزارشی نوشت: ترور نوع خاصی از قتل است؛ صرف نظر از اینکه چه کسی، به دستور چه کسی یا چرا این عمل را انجام می‌دهد، همیشه غیرقانونی است.

رژیم صهیونیستی در طول این سال‌ها ترور‌های زیادی از این دست در فلسطین، لبنان و جا‌های دیگر انجام داده است. 

ترور و قوانین بین‌المللی

اصطلاح ترور تحت قوانین بین‌المللی تعریف نشده است. محققان حقوقی به تعاریف استاندارد فرهنگ لغت تکیه می‌کنند که در آن ترور به عنوان قتل با حمله ناگهانی یا مخفیانه، اغلب به دلایل سیاسی تعریف شده است. اما معاهده‌ها و سایر قوانین بین‌المللی تصریح می‌کنند که کشتن به دلایل سیاسی با حمله ناگهانی یا مخفیانه غیرقانونی است.

مهمترین معاهده در این مورد، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که در سال ۱۹۶۶ توسط سازمان ملل تصویب شد و امروزه برای ۱۷۴ کشور اجرایی شده است. این میثاق تاکید می‌کند: هر انسانی حق ذاتی حیات دارد. این حق باید توسط قانون محافظت شود. هیچ‌کس را نمی‌توان خودسرانه از زندگی محروم کرد.

• بیشتر بخوانید:
• ترور اسماعیل هنیه؛ پرده‌ای دیگر از جنایت رژیم صهیونیستی در سایه مصونیت از مجازات
• تروریسم؛ واژه‌ای درهم آمیخته با رژیم صهیونیستی

استفاده از نیروی نظامی علیه یک کشور دیگر تحت منشور سازمان ملل تنظیم شده است. این منشور هرگونه استفاده از زور را ممنوع می‌کند، مگر با مجوز شورای امنیت سازمان ملل. 

تمام اصول مربوط به استفاده از نیروی کشنده تحت قوانین بین‌المللی، ترور را منتفی می‌داند. با این حال، طرف‌هایی از جمله رژیم صهیونیستی و آمریکا همچنان به استفاده از آن ادامه می‌دهند. 

کارزار چند دهه‌ای ترور رژیم صهیونیستی 

رژیم صهیونیستی مسئولیت ترور‌هایی را که حتی به قبل از تاسیس آن برمی‌گردد، پذیرفته است.

به‌عنوان مثال، رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۸ یکی از سازمان سازمان آزادی‌بخش فلسطین را به نام خلیل الوزیر در تونس ترور کرد. شورای امنیت سازمان ملل این عملیات را در قطعنامه‌ای محکوم کرد.

اما رژیم صهیونیستی برای آرام کردن منتقدان، در سال ۲۰۰۰ رویه ترور خود را به‌عنوان قتل‌های هدفمند توصیف کرد. 

اگرچه ممکن است تلاش‌هایی توسط رژیم صهیونیستی و حامیانش برای دفاع از ترور‌هایی مانند ترور هنیه صورت گرفته باشد، اما یک حقیقت ساده وجود دارد؛ اینکه ترور هرگز قانونی نیست.

مصونیت از مجازات

اگرچه اقدام‌های رژیم صهیونیستی باید به شدیدترین وجه ممکن محکوم شود، اما جنایت‌های این رژیم محکومیت جهانی را که شایسته آن بوده، دریافت نکرده است. 

ترور‌های هدفمند نه فقط ابزار رژیم صهیونیستی برای دستیابی به هدف‌های نامشروع هستند، بلکه نشان می‌دهند که پیامد‌های بی‌کیفرمانی جنایت‌ها تا چه حد می‌تواند مخاطره‌آمیز باشد؛ رژیم صهیونیستی که تا سال‌های اخیر تلاش می‌کرد مسئولیت اقدام‌های تروریستی خود را برعهده نگیرد، با استفاده از فرصت بی‌کیفرمانی از مجازات، با استفاده از زبان تهدید از ارتکاب ترور‌های مختلف سخن می‌گوید. 

انتهای پیام/