سه شنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۴
شهر نیم در جنوب فرانسه به‌خاطر میدان‌های رومی‌اش مشهور است. با این حال، این شهر به‌تازگی به صحنه‌ی تیراندازی‌های متعددی مرتبط با تجارت مواد مخدر تبدیل شده است.
ابتدا تیراندازی در یک میدان عمومی در محله‌ی پیسوین رخ داد. سپس کشف وحشتناک جسد نیمه‌سوخته و گلوله‌خورده یک مرد ۱۹ ساله در روستایی در همان نزدیکی رخ داد.
این خشونت، همراه با تیراندازی‌های دیگر در روز روشن، مقام‌های نیم را در ۱۸ جولای (۲۷ تیر) به اجرای مقررات منع رفت‌وآمد برای نوجوانان سوق داد. آنها با انجام این کار، از شهر‌های فرانسوی مانند سن-اوان-سور-سن در شمال پاریس و ویلکرسن در حومه‌ی جنوب شرقی پایتخت پیروی کردند.
براساس یک بیانیه مطبوعاتی، این ممنوعیت که افراد زیر ۱۶ سال را از حضور در فضای باز بین ساعت ۲۱ تا ۶ صبح در مناطق آسیب‌دیده شهر منع می‌کند. هدف این ممنوعیت جلوگیری از قرار گرفتن نوجوانان در معرض خشونت و مهار تنش‌ها عنوان شده است.
این مقررات منع رفت‌وآمد، که ارزیابی اثربخشی آنها دشوار است، به‌طور مداوم از طریق سیستم قضایی، به ویژه توسط گروه حقوق بشر فرانسوی LDH (Ligue des droits de l’homme) به چالش کشیده می‌شوند.
با این حال، برخی از کارشناسان می‌گویند که توسل به مقررات منع رفت‌وآمد نمی‌تواند به مسائل ساختاری مانند ناتوانی پلیس در فعالیت در برخی از مشکل‌دارترین محله‌های فرانسه رسیدگی کند. این کارشناسان می‌گویند که این اقدام بیشتر یک استراتژی ارتباطی برای مقام‌ها است تا یک سیاست اجتماعی موثر.
توماس ساواده، جامعه‌شناس و متخصص بزهکاری جوانان در دانشگاه پاریس، گفت: مشکل اعمال قانون در برخی محله‌های فقیر مانند پیسوین در نیم همچنان پابرجاست. سطح بزهکاری و جرم و جنایت، چه با انگیزه اقتصادی باشد چه نباشد، اقدام پلیس را دشوار می‌کند.
شهر بزیه در ۱۲۰ کیلومتری جنوب غربی نیم، سال گذشته نیز مقررات منع رفت‌وآمد شبانه را برای کودکان زیر ۱۳ سال اعمال کرد. شهردار این شهر تصمیم گرفت این اقدام را در مارس گذشته (اسفند/فروردین) برای هر فرد زیر ۱۵ سال در مناطق خاص تمدید کند. او در سال ۲۰۲۴ گفت: هیچ کودک ۱۰ ساله‌ای که ساعت ۲ بامداد در خیابان باشد، جز شیطنت، کار دیگری نمی‌کند.
با وجود این ممنوعیت، بزیه هنوز شاهد صحنه‌هایی از خشونت تکان‌دهنده است. رسانه‌های محلی گزارش دادند که در ماه جولای (تیر/مرداد) حدود ۵۰ نفر با صورت‌های پوشیده پلیس را به یک محله حساس کشاندند و سپس با آتش‌بازی به آنها حمله کردند.
لوران موچیلی، جامعه‌شناس و مدیر تحقیقات مرکز تحقیقات ملی فرانسه (CNRS) کارشناس جرم و جنایت و سیاست‌های امنیتی، می‌گوید: البته که منع رفت‌وآمد یک استراتژی مقام‌های دولتی است. آنها باید نشان دهند که کاری انجام می‌دهند.
موچیلی اضافه کرد: اجرای منع رفت‌وآمد در محله‌هایی که پلیس فقط به صورت تهاجمی مداخله می‌کند و در پیکربندی‌های شهری که حضور آنها به سرعت توسط دیده‌بانانی که فروشندگان مواد مخدر را مطلع می‌کنند، تشخیص داده می‌شود، آسان نیست.
کارشناسان می‌گویند از جمله عوامل متعددی که نوجوانان را به سمت بزهکاری سوق می‌دهد، فقدان دیدگاه، خشونت بین خانوادگی و مشکلات در مدرسه است که بعدا به مشکلاتی در دسترسی به بازار کار منجر می‌شود.
موچیلی اظهار کرد: فراموش نکنیم که برای فروشندگان مواد مخدر آسان‌تر است که نوجوانان را در تجارت خود درگیر کنند، زیرا نوجوانان زیادی در این محله‌های فقیرنشین وجود دارند که مدرسه را زود ترک کرده‌اند و هیچ مدرکی ندارند. والدین آنها بخشی از ۴۰ درصد از جمعیت فرانسه هستند که توانایی مالی ترک خانه برای رفتن به تعطیلات را ندارند و این فعالیت را به‌عنوان راهی برای خروج یا حداقل راهی برای زندگی کمی بهتر می‌بینند.
نوجوانان و جوانانی که به عنوان خرده‌فروش در تجارت مواد مخدر کار می‌کنند، خطر‌های قانونی و شخصی زیادی را متحمل می‌شوند. آنها مواد مخدر را در ازای پرداخت‌های ناچیز تهیه و تحویل می‌دهند، در حالی که جان خود را به خطر می‌اندازند و در صورت بازداشت، خود را در معرض اقدامات قانونی قرار می‌دهند.
از سوی دیگر، مافوق‌های آنها که در رده‌های بالاتر قرار دارند، می‌توانند روزانه صد‌ها هزار یورو از طریق عملیات خرید و فروش مواد مخدر درآمد کسب کنند. آنها پس از اینکه قلمرو خود را به سختی تحت کنترل درآوردند، با چنگ و دندان از آن در برابر پلیس و هر رقیبی که آن را تهدیدی برای کسب و کار خود می‌دانند، دفاع می‌کنند.
موچیلی معتقد است که پلیس باید تقویت شود تا بتواند افراد بالای زنجیره خرید و فروش مواد مخدر را بهتر تعقیب کند، نه اینکه به دنبال خرده‌فروشان مواد مخدر باشد.
او همچنین توصیه کرد که به سرعت به پرونده‌های قتل رسیدگی شود.
کارشناسان می‌گویند که میزان مصونیت از مجازات در فرانسه برای مرتکبان این جنایت‌ها واقعا نگران‌کننده است. این موضوع ساکنان را وحشت‌زده می‌کند.
همچنین نوجوانانی که سلاح گرم دارند و از آن استفاده می‌کنند، به‌طور عموم بالای ۱۶ سال سن دارند، به این معنی که منع رفت‌وآمد شامل آنها نمی‌شود.
انتهای پیام/
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی و توسعه: توسط تیم فنی دفتروکیل