شهادت خبرنگاران فلسطینی؛ نسل‌کشی بدون حضور شاهدان

رژیم صهیونیستی در ۱۰ آگوست (۱۹ مرداد) به‌طور عمدی ۵ خبرنگار را در شهر غزه به شهادت رساند؛ این خبرنگاران عبارتند از انس الشریف، محمد قریقع، ابراهیم ظاهر، محمد نوفل و مؤمن علیوه. آنها در چادری در خارج از بیمارستان الشفاء مشغول به کار بودند که رژیم صهیونیستی آنها را در یک حمله هدفمند به شهادت رساند. 

ارتش رژیم صهیونیستی به این کشتار‌ها اعتراف کرد و به دروغ مدعی شد که الشریف از فرماندهان حماس بوده است.

به مدت ۲۲ ماه، جامعه بین‌المللی شاهد قتل سیستماتیک روزنامه‌نگاران توسط اسرائیل بوده و آن را تلفات قابل قبول در یک جنگ عادلانه نامیده است. 

تاکنون حدود ۳۰۰ نفر از کارکنان رسانه‌ای در جنگ علیه غزه به شهادت رسیده‌اند که این جنگ را به مرگبارترین جنگ برای خبرنگاران که در تاریخ ثبت شده، تبدیل می‌کند. 

با این حال، واکنش جهان نوشتن نامه‌های تند و در عین حال ارسال سلاح‌های بیشتر بوده است. 

پایگاه موندوییس نوشت: تحریم‌هایی که پس از آغاز جنگ اوکراین اعمال شد کجا هستند؟ دادگاه‌های جنایت‌های جنگی که فرماندهان نظامی رواندا را تحت پیگرد قانونی قرار دادند کجا هستند؟ همبستگی جهانی رسانه‌ای که باید فراتر از مرز‌ها و سیاست باشد کجاست؟ ظاهرا این همبستگی فقط زمانی وجود دارد که قربانیان فلسطینی نباشند.

براساس ماده ۷۹ پروتکل الحاقی اول کنوانسیون‌های ژنو، خبرنگاران به صراحت به‌عنوان افراد غیرنظامی در مناطق درگیری مسلحانه محافظت می‌شوند. هدایت عمدی حمله‌ها علیه غیرنظامیان، از جمله خبرنگاران، براساس اساسنامه رم دادگاه کیفری بین‌المللی، یک جنایت جنگی محسوب می‌شود و نقض فاحش کنوانسیون‌های ژنو است.