سه شنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۴
ماه‌هاست که دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، سرکوب مهاجرت را که به‌خوبی اعلام شده است، مدیریت می‌کند.
وزارت امنیت داخلی آمریکا (DHS) و اداره مهاجرت و گمرک این کشور (ICE) اخراج‌ها را به نمایش رسانه‌ای تبدیل کرده‌اند و فیلم‌هایی را از اخراج‌شدگان زنجیر شده منتشر کرده و اسامی آنها را برای ایجاد ترس، منتشر می‌کنند.
در چند هفته گذشته، دولت ترامپ اخراج پناهجویان را گسترش داده است تا حتی اتباع خارجی دارای وضعیت قانونی در این کشور، از جمله دانشگاهیان را نیز شامل شود.
رئیس‌جمهور آمریکا متعهد شده است که ۱۱ میلیون نفر را اخراج کند؛ دو برابر تعداد اخراج‌ها در دولت سابق آمریکا و حتی پیشی گرفتن از دو دوره ریاست جمهوری باراک اوباما که طی آن ۵.۳ میلیون نفر اخراج شدند.
در حالی که توجه جهان به نمایش ضدمهاجرت ترامپ متمرکز شده است، اتحادیه اروپا بدون سروصدا سرکوب خود را انجام می‌دهد؛ سیاست‌های آن بسیار کمتر قابل مشاهده است، اما به‌همان اندازه بی‌رحمانه هستند.
در ۹ ماه اول سال ۲۰۲۴، کشور‌های اتحادیه اروپا ۳۲۷ هزار و ۸۸۰ حکم اخراج صادر کردند که ۲۷ هزار و ۷۴۰ نفر بین ژوئیه تا سپتامبر به اجبار اخراج شدند.
اخراج‌ها تشدید شده است، زیرا کشور‌های اتحادیه اروپا اجرای پیمان جدید مهاجرت و پناهندگی را آغاز کرده‌اند که در دسامبر ۲۰۲۳ تصویب شد و در ژوئن ۲۰۲۴ لازم‌الاجرا شد.
براساس مفاد آن، اعضای اتحادیه اروپا به‌سرعت در حال اخراج، گسترش مراکز بازداشت و تقویت همکاری با کشور‌های ثالث برای تسهیل اخراج هستند و با این حال، این تنها کشور‌های عضو نیستند که بخشی از این امر خواهند بود.
کشور‌های بالکان نیز که برای عضویت در اتحادیه اروپا باید معیار‌های خاصی را رعایت کنند، از طریق روند الحاق به اتحادیه اروپا، عملا به منطقه مرزی اتحادیه اروپا تبدیل می‌شوند.
برخلاف کشور‌های عضو اتحادیه اروپا، کشور‌های نامزد بالکان هیچ حرفی در شکل دادن به این پیمان نداشتند، با این حال مجبور هستند آن را اجرا کنند و به آنچه که تنها به‌عنوان باج‌خواهی استعماری توصیف می‌شود، پایبند باشند.
اتحادیه اروپا به‌تازگی انتظار‌های خود را در نشست دسامبر اتحادیه اروپا و بالکان غربی به‌وضوح بیان کرد و اعلام کرد: ما باید همکاری و مشارکت استراتژیک خود را در مدیریت مهاجرت تقویت کنیم، که یک چالش و مسئولیت مشترک و یک اولویت کلیدی است.
این بخشی از استراتژی گسترده‌تر اتحادیه اروپا برای تشدید کنترل مهاجرت و تقویت مرزهایش است، اما همچنین دور شدن از هرگونه مسئولیت و پاسخگویی در قبال نقض حقوق بشر و انتقال پاهجویان به کشور‌های ثالث است.
بخش مهمی از این استراتژی ایجاد مراکز بازداشت در نزدیکی و خارج از مرزهای اتحادیه اروپا است؛ مکان‌هایی که پناهجویان را در آنها بازداشت می‌کنند.
این مدل که کمیسیون اروپا از آن حمایت می‌کند، در حال حاضر اجرا می‌شود؛ پناهجویان به بالکان، ترکیه و شمال آفریقا فرستاده می‌شوند.
فرانتکس، آژانس مرزی اتحادیه اروپا و سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) نقش کلیدی در اجرای این اخراج‌ها ایفا می‌کنند.
اتحادیه اروپا همچنین توافقنامه‌های پذیرش مجدد را تقویت کرده است؛ قرارداد‌های دوجانبه‌ای که به کشور‌های اتحادیه اروپا اجازه می‌دهد افراد را به کشور مبدا یا کشور ترانزیت خود بازگردانند و آنها را به لبه مرزهای اتحادیه اروپا یا خارج از مرزهای آن سوق می‌دهد تا اساسا مهاجران را تخلیه کنند و در نتیجه، بالکان به محل تخلیه افرادی تبدیل شده است که اتحادیه اروپا می‌خواهد آنها را اخراج کند.
انتهای پیام/
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی و توسعه: توسط تیم فنی دفتروکیل