سه شنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۴
کودک‌کشی infanticide به‌عنوان یک جنایت هولناک بخشی جدایی‌ناپذیر از تاریخ جعلی رژیم صهیونیستی است؛ این رژیم در حدود ۸ دهه حیات مجعول خود در سایه حمایت کشور‌های غربی و سکوت نهاد‌های بین‌المللی، کودک‌کشی را به‌عنوان یک استراتژی تعریف و اجرا کرد.
بعد کانونی ماهیت رژیم صهیونیستی، نسل‌کش بودن است که مولفه کودک‌کشی (infanticide) را در خود جای داده است.
بخش هولناک ماجرا سندهایی هستند که از این جنایت‌ها برجای می‌مانند: عروسک‌ها، دفترها و کتاب‌ها، اسباب‌بازی‌ها و لباس‌هایی که دیگر به تن صاحبان خود نمی‌روند.
جنایت‌های برنامه‌ریزی و طراحی‌شده رژیم صهیونیستی برای کودک‌کشی به‌ویژه در فلسطین، فاجعه‌ها و تراژدی‌هایی را رقم زده است که لکه‌های ننگ جبران‌ناپذیری بر پیشانی تاریخ معاصر هستند.
کشتن نوزادان و کودکان ویژگی مشترک رژیم صهیونیستی و داعش است؛ براساس گزارش‌ها، رژیم صهیونیستی هر ۱۵ دقیقه یک کودک فلسطینی را در غزه می‌کشد.
البته گزارش‌های کلی‌تر نشان می‌دهد که این رژیم طی ۲۴ سال گذشته به‌طور متوسط هر روز ۲ کودک فلسطینی را به قتل رسانده است.
براساس اعلام وزارت بهداشت غزه، رژیم صهیونیستی از زمان آغاز جنگ علیه غزه در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) تا اول خرداد ۱۴۰۴، ۱۶ هزار و ۵۰۳ کودک را بر اثر حمله‌های مستقیم خود به شهادت رساند.
در بیانیه وزارت بهداشت غزه آمده است که از آمار یادشده ۹۱۶ شیرخواره (کمتر از یک‌سال)، ۴ هزار و ۳۶۵ کودک (یک تا ۵ ساله)، ۶ هزار و ۱۰۱ کودک (۶ تا ۱۲ ساله) و ۵ هزار و ۱۲۴ نوجوان (۱۳ تا ۱۷ ساله) هستند.
البته کودک‌کشی رژیم صهیونیستی محدود به کودکان بی‌گناه غزه یا فلسطین نیست؛ این رژیم در همه اقدام‌های تجاوزکارانه خود علیه کشور‌های منطقه به شکل جدی استراتژی کودک‌کشی را پیش می‌برد.
رژیم صهیونیستی در اقدام تجاوزکارانه اخیر خود علیه ایران نیز دست به جنایت عامدانه کودک‌کشی زد و شماری از کودکان ایرانی را به شهادت رساند.
عامدانه بودن این جنایت زمانی مشخص می‌شود که یک بیمارستان کودکان در تهران، هدف حمله جنایت‌کارانه پهپادی رژیم صهیونیستی قرار گرفت.
در عین حال، درپی دیگر اقدام جنایت‌کارانه رژیم صهیونیستی علیه یک ساختمان مسکونی در شهرک شهید چمران تهران، دست‌کم ۲۰ کودک به شهادت رسیدند؛ برخی از این شهدا نوزاد بودند.
براساس گزارش‌ها، کوچک‌ترین شهید حمله جنایت‌کارانه رژیم صهیونیستی به ایران نیز ۲ ماهه بود.
با توجه به سابقه رژیم صهیونیستی در اجرای جنایت کودک‌کشی نمی‌توان هدف قرار دادن و به شهادت رساندن کودکان ایرانی را اتفاقی در جریان یک تجاوز آشکار و ناقض قوانین بین‌المللی خواند.
این بدان معنا است یاران قاسمیان ۲ ماهه، امیرعلی امینی، نوجوان هنرجوی تکواندو و دیگر کودکان شهید ایرانی درپی تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران نه فقط قربانی کودک‌کشی رژیم صهیونیستی بلکه انفعال، سکوت و کوتاهی همه کشورهایی شدند که چشمان و دهان خود را روی این جنایت آشکار و مستمر بسته‌اند.
آلون مزراحی، نویسنده صهیونیست درباره ماهیت کودک‌کش رژیم صهیونیستی، با بیان اینکه ایران قادر است اراضی اشغالی را از هزاران کیلومتر دورتر هدف قرار دهد، بدون اینکه حتی یک کودک را بکُشد، گفت: اسرائیل نمی‌تواند از فاصله نزدیک به یک هدف فلسطینی حمله کند، بدون اینکه روزانه ده‌ها کودک را بکشد.
وی تصریح کرد: ایران با دقت عملیات خود را اجرا می‌کند، در حالی که اسرائیل کودکان را می‌کشد.
کودک‌کشی رژیم صهیونیستی در حالی زیر سایه سکوت حامیان مدعی حقوق بشر و حقوق کودکان این رژیم ادامه دارد که طبق اصول حقوق بین‌الملل بشردوستانه و قواعد حاکم بر زمان جنگ، اصل تفکیک میان نظامیان و غیرنظامیان که به‌عنوان یک اصل حیاتی و بنیادین تلقی شده است، باید در مخاصمات مسلحانه مورد توجه قرار گیرد.
علاوه بر این، حقوق بین‌الملل نیز به طور مشخص در مواد (۴۸) و بند‌های ۲ مواد (۵۱) و (۵۲) پروتکل‌های اول الحاقی (۱۹۷۷) به کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو که ناظر بر مخاصمات مسلحانه بین‌المللی است، به آن اشاره کرده است.
انتهای پیام/
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی و توسعه: توسط تیم فنی دفتروکیل