چهارشنبه ۵ شهریور ۱۴۰۴
دولت آمریکا در حال استفاده از تاسیسات نظامی خود برای حبس هزاران مهاجر در انتظار اخراج است، تصمیمی که منتقدان می‌گویند به‌طرز خطرناکی مرز بین نیرو‌های انتظامی و نیرو‌های مسلح را محو می‌کند و برخی از تاریک‌ترین فصل‌های تاریخ آمریکا را زنده می‌کند.
پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا تابستان امسال درخواست‌های وزارت امنیت داخلی این کشور را برای آغاز حبس مهاجران در پایگاه مشترک مک‌گوایر-دیکس-لیک‌هرست در نیوجرسی، کمپ آتربری در ایندیانا و فورت بلیس در تگزاس تایید کرد، در حالی که همچنین بازداشت مهاجران در خلیج گوانتانامو در کوبا را گسترش داد.
اداره مهاجرت و گمرک آمریکا (ICE) از قبل حبس بازداشت‌شدگان را در فورت بلیس آغاز کرده بود که انتظار می‌رود ظرفیت آن به ۵ هزار نفر برسد. فورت بلیس بزرگترین مرکز بازداشت مهاجران در آمریکا به‌حساب می‌آید.
مقام‌ها در ایندیانا و نیوجرسی می‌گویند که این پایگاه‌ها می‌توانند به زودی هر کدام بین هزار تا ۳ هزار نفر را در خود جای دهند. این پایگاه‌ها در کنار هم، هسته اصلی استراتژی جدید وزارت امنیت داخلی آمریکا برای پردازش و اخراج مهاجران از مناطق داخلی کشور در مقیاسی بی‌سابقه را تشکیل می‌دهند.
گروه‌های حقوق بشری می‌گویند که اتکا به پایگاه‌های نظامی برای بازداشت مهاجران به‌طور عمیق نگران‌کننده است و خطر عادی‌سازی استفاده از زیرساخت‌های نظامی برای اجرای قانون غیرنظامی را به همراه دارد.
امی کاچالیا، از اعضای اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) در نیوجرسی گفت: آنچه می‌بینیم، زیاده‌روی است که نباید در مورد استفاده از تاسیسات نظامی یا منابع نظامی برای بازداشت مهاجران، آن را عادی‌سازی کنیم.
او و دیگران این اقدام را با زندانی کردن آمریکایی‌های ژاپنی‌تبار در طول جنگ جهانی دوم مقایسه کردند، زمانی که دولت آمریکا از مکان‌های نظامی برای محدود کردن شهروندان و ساکنان براساس اصل و نسب استفاده می‌کرد.
کریستوفر پردی، کهنه سرباز آمریکایی که زمانی در فورت دیکس خدمت می‌کرد، این سیاست جدید را مغایر با ماموریت بشردوستانه‌ای دانست که قرار بود پایگاه‌های نظامی در طول تخلیه افغانستان در سال ۲۰۲۱ انجام دهند.
پردی گفت: به جای دور کردن مردم از خطر، کاری که آنها در واقع انجام می‌دهند، قرار دادن مردم در معرض خطر است. استفاده از ارتش برای اجرای قانون مهاجرت برای این کشور فوق‌العاده خطرناک است.
هگزت اصرار داشته است که احبس مهاجران در تاسیسات نظامی به آموزش یا آمادگی نظامی آسیبی نمی‌رساند. او در نامه‌هایی به قانونگذاران آمریکایی نوشت که پایگاه‌ها همچنان بر ماموریت‌های نظامی متمرکز خواهند ماند، در حالی که پیمانکاران و کارکنان اداره مهاجرت و گمرک آمریکا تمام مراقبت و نگهداری از بازداشت‌شدگان، از جمله غذا، حمل‌ونقل و خدمات پزشکی را انجام می‌دهند. مقام‌های نظامی آمریکا مدعی شده بودند که هیچ یک از نیرو‌های نظامی به‌طور مستقیم از مهاجران محافظت یا آنها را پردازش نخواهد کرد.
با این حال، پنتاگون به نیرو‌های گارد ملی آمریکا (که نظامی هستند) اجازه داده است تا در کنترل بازداشت‌ها و وظیفه نگهبانی مربوط به بازداشت کمک کنند و این موضوع نگرانی‌ها را در مورد نظامی شدن موضوع مهاجرت در آمریکا افزایش داده است. در حال حاضر، واحد‌های گارد ملی آمریکا در فلوریدا، تگزاس و لوئیزیانا به اداره مهاجرت و گمرک این کشور کمک می‌کنند و پیش‌بینی می‌شود صد‌ها نفر دیگر در دست‌کم ۷ ایالت دیگر فراخوانده شوند.
قانونگذاران نیوجرسی و ایندیانا می‌گویند که در بی‌خبری رها شده‌اند. هرب کاناوی (نماینده نیوجرسی) این طرح را به‌عنوان استفاده نامناسب از سیستم دفاع ملی و منابع نظامی محکوم کرد، در حالی که آندره کارسون (نماینده ایندیانا) گفت که پرسش‌های او در مورد شرایط بازداشت‌شدگان بی‌پاسخ مانده است.
این پنهان‌کاری فراتر از کنگره آمریکا است؛ اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا و گروه‌های حقوق مهاجران از جزئیات مربوط به حبس بازداشت‌شدگان، عملیات اخراج یا اینکه آیا وکلا در پایگاه‌هایی که برای عموم بسته هستند، دسترسی قابل اعتمادی به موکلان خود خواهند داشت یا خیر، محروم شده‌اند.
انتهای پیام/
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی و توسعه: توسط تیم فنی دفتروکیل