شنبه ۸ شهریور ۱۴۰۴
نوتیسیاس ۲۳، یک ایستگاه رادیویی محلی اسپانیایی در منطقه میامی-فورت لادردیل در ۲۸ آگوست (۶ شهریور) چندین تماس تلفنی آشفته از مهاجران بازداشت شده در زندان آلکاتراز آمریکا، موسوم به آلکاتراز تمساحی دریافت کرد که گزارش می‌دادند نگهبانان به آنها حمله کرده و آنها را مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دهند.
در تماس‌های تلفنی ضبط شده توسط این رسانه، مهاجران حاضر در این زندان گفتند که دست‌کم ۴ زندانی پس از استفاده نگهبانان از گاز اشک‌آور و شروع به ضرب‌وشتم آنها زخمی شده‌اند.
یکی از بازداشت‌شدگان در یکی از ۳ تماس تلفنی گفت: افرادی شروع به فریاد زدن کردند، زیرا یکی از بستگانشان جان خود را از دست داده بود؛ در آن لحظه، یک تیم از نگهبانان زندان وارد شده و شروع به ضرب‌وشتم همه کرد.
او در ادامه اظهار کرد: درحال حاضر، ناآرامی وجود دارد و ما بالگرد‌ها را بالای سر خود می‌بینیم. همه اینجا مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته‌اند، بسیاری از مردم خونریزی کرده‌اند. ما مهاجر هستیم، ما جنایتکار نیستیم، ما قاتل نیستیم.
یکی دیگر از بازداشت‌شدگان به این رسانه گفت: بالگرد‌هایی بر فراز زندان پرواز می‌کنند و بسیاری از مردم خونریزی دارند. آنها ما را مورد ضرب‌وشتم قرار داده و با ما بدرفتاری می‌کنند.
در یک تماس تلفنی دیگر، صدای آژیر خطر در پس‌زمینه به گوش می‌رسید، در حالی که یکی از مهاجران با گریه التماس می‌کرد: این آژیر اضطراری است، لطفا به ما کمک کنید.
اعضای خانواده مهاجران در این مرکز نیز به این شبکه رادیویی گزارش دادند که نگهبانان در حال شورش هستند.
خشونت نگهبانان در زندان آلکاتراز یک هفته پس از آن رخ داد که کاتلین ویلیامز، قاضی منطقه‌ای آمریکا، حکم مقدماتی مبنی بر ممنوعیت هرگونه انتقال بیشتر مهاجران به این مرکز و دستور تعطیلی آن ظرف ۶۰ روز را صادر کرد. تصمیم ویلیامز در پاسخ به دادخواستی بود که توسط ائتلافی از گروه‌های حقوق بشری و شماری از بومیان فلوریدا مطرح شده بود. آنها استدلال می‌کردند که این مرکز چندین قانون را نقض کرده است.
ایالت فلوریدا و دولت فدرال آمریکا از قاضی ویلیامز خواسته‌اند تا زمان تجدیدنظرخواهی ایالت، حکم خود را به حالت تعلیق درآورد.
پایگاه وورلد سوسیالیست نوشت: درحالی که این زندان در ابتدا به‌عنوان جایگزینی ارزان برای اسکان حداکثر ۵ هزار مهاجر درنظر گرفته شده بود، به نظر می‌رسد که حدود هزار نفر در این مرکز جهنمی زندانی بودند. در بازدیدی که هفته گذشته پس از تصمیم قاضی ویلیامز انجام شد، نماینده فلوریدا تخمین زد که هنوز بین ۳۰۰ تا ۳۵۰ نفر در این زندان نگهداری می‌شوند.
این بازداشتگاه مهاجران ۲ ماه قبل با عجله در وسط زمین‌های گلف فلوریدا روی یک باند فرودگاه متروکه ساخته شد. پس از تکمیل ساخت و ساز، ترامپ به همراه دسانتیس، کریستی نوئم، وزیر امنیت داخلی، و استفن میلر، معاون رئیس ستاد کاخ سفید، از این مرکز بازدید کرد.
ترامپ این اردوگاه را به‌عنوان الگویی برای تقلید تحسین کرده و آشکارا اظهار کرد که می‌توان از آن برای زندانی کردن و اخراج شهروندان آمریکایی استفاده کرد. او گفت: ما همچنین افراد بد زیادی داریم که مدت‌هاست اینجا هستند؛ آنها تازه به کشور ما نیامده‌اند، آنها در کشور ما قدیمی هستند. بسیاری از آنها در کشور ما متولد شده‌اند. من فکر می‌کنم ما باید آنها را هم از اینجا بیرون کنیم.
به محض اینکه این زندان افتتاح شد، گزارش‌هایی از شرایط ظالمانه، غیرانسانی و غیرقابل سکونت منتشر شد. سرویس‌های بهداشتی نامناسب، چادر‌های مرطوب پر از پشه و سایر حشرات، غذا‌های غیرقابل خوردن حاوی کرم و عدم دسترسی به وکیل و مراقبت‌های پزشکی تنها برخی از سوءاستفاده‌هایی است که مهاجران حبس شده در این مرکز متحمل شده‌اند.
همچنین بیماری نیز به‌طور گسترده در این مرکز در حال شیوع است. مهاجران و نگهبانان به دلیل شیوع گسترده کووید-۱۹ که نزدیک بود لوئیس مانوئل ریواس ولاسکز، یک مهاجر ۳۸ ساله را به کام مرگ بکشاند، بیمار شده‌اند. ریواس ولاسکز اوایل این ماه پس از آنکه از مراقبت‌های پزشکی محروم شد، در این مرکز از بیهوش شد.
کارشناسان می‌گویند، علاوه بر اینکه شرایط در این زندان ناقض فاحش حقوق بشر است، اتلاف هنگفت پول نیز محسوب می‌شود. ایالت فلوریدا حدود ۴۰۵ میلیون دلار قرارداد فروش برای ساخت و بهره‌برداری از این تاسیسات امضا کرده است. براساس گزارش آسوشیتدپرس، تا جولای ۲۰۲۵ (تیر/مرداد) حدود ۲۴۵ میلیون دلار از این مبلغ پرداخت شده است.
انتهای پیام/
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی و توسعه: توسط تیم فنی دفتروکیل