یکشنبه ۹ شهریور ۱۴۰۴
سیدعلیرضا صدیقی‌صابر، برادر شهید دانشمند سیدمحمدرضا صدیقی صابر و عموی شهیدان سید حمیدرضا، سید مهیا، سید فاطمه‌زهرا و یاس صدیقی صابر در نشستی که با حضور ناصر سراج، معاون امور بین الملل قوه قضاییه و دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران برگزار شد، روایتی دردناک و جانسوز از جنایت رژیم صهیونیستی علیه کشورمان و هدف قرار دادن کودکان، سالمندان و مردم عادی بازگو کرد.
به گزارش پایگاه ستاد حقوق بشر، وی که تصاویری از خانواده ۱۵ نفره شهید خود را به همراه داشت، اظهار کرد: همان‌طور که مستحضرید این‌ها تصاویر شهدایی هستند که در حمله رژیم صهیونیستی در آستانه‌اشرفیه، در بامداد روز سوم تیرماه در جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی علیه ایران، به شهادت رسیدند. مهیا صدیقی، دانش‌آموز ۸ ساله‌ای است که اکنون تنها خاطره‌ای از کودکی او و دفترچه خاطراتش از مدرسه و معلمش به یادگار مانده است.
برادر شهید در ادامه گفت: رژیم صهیونیستی با بی‌رحمی تمام، دو بار به منزل برادر من و منزل پدر همسرش حمله کرد و ۱۵ نفر از اعضای خانواده ما و همسایگان ما را ناعادلانه در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به شهادت رساند.
وی تاکید کرد: مردم ما می‌دانند که هدف رژیم صهیونیستی فقط دانشمندان و محققان نیستند؛ هدف این رژیم کودک‌کش و جنایتکار، مردم ایران هستند و هر کسی که برای عزت و استقلال ایران تلاش می‌کند. من این واقعیت را فقط نشنیده‌ام؛ آن را از نزدیک و به قیمت خون همه اعضای خانواده‌ام لمس کرده‌ام. همان رژیمی که در نخستین روز‌های حمله‌اش، به نام میهن، خط لوله آب در شمال تهران را هدف قرار داد تا مردم ایران را از زندگی محروم کند.
صدیقی صابر همچنین عنوان کرد: آمریکا و رژیم صهیونیستی جنایتکار، کودکان ما را به کدامین گناه به شهادت رساندند؟! کدام یک از آنها در ساخت سلاح هسته‌ای نقش داشتند؟ کدام‌یک از این شهدا فعالیت هسته‌ای داشتند؟ ادعای ساخت سلاح هسته‌ای، یک دروغ بزرگ و آشکار است دروغی که ترامپ و نتانیاهو با توسل به آن تلاش دارند با اراده ملت ایران که خواهان استقلال، پیشرفت و توسعه است، مقابله کنند.
وی در ادامه یادآور شد: مطالبه جدی من، به‌عنوان خانواده شهید، این است که مسئولان ما با قدرت نسبت به احقاق حق ما و ملت ایران علیه رژیم صهیونیستی اقدام کنند و اجازه ندهند خون این شهیدان پایمال شود؛ اقداماتی که هیچ دشمن یا متجاوزی حتی جرأت تصور تعرض به خاک پاک میهن و مردم شریف ما را در ذهن خود نداشته باشد.
برادر شهید در این نشست همچنین بیانیه‌ای قرائت کرد که متن آن به شرح زیر است:
ملت ما ملت شهادت است و ما از تعالیم دینی خود آموخته‌ایم که شهدا همیشه زنده‌اند.
رویکرد سالیان قبل شورای امنیت و سازمان‌های بین‌المللی درباره ظلم‌هایی که در فلسطین و به‌ویژه غزه، لبنان و سوریه توسط رژیم صهیونیستی نسبت به مردم بی‌پناه وارد شد، پرهیز از هرگونه موضع‌گیری قاطعانه علیه رژیم صهیونیستی بود و تنها به صورت نمادین طرف‌ها را به خویشتن‌داری و کاهس تنش دعوت کردند. این برای تجاوز وحشیانه رژیم جعلی صهیونیستی و آمریکا به ایران در حالی اتفاق افتاد که ایران در حال مذاکره با آمریکا بود و باز هم شاهد عدم موضع‌گیری مؤثر نهاد‌های بین‌المللی در قبال این جنایت هستیم که مصداق آیه ۱۸ سوره بقره است: صم بکم عمی فهم لا یرجعون (آنان از شنیدن حق کر و از گفتن حق گنگ و از دیدن حق کورند، آنها هیچگاه به سوی حق باز نمی‌گردند).
این نحوه‌ی برخورد شورای امنیت، اتحادیه اروپا و به ویژه شورای حکام آژانس که باید حامی اعضای ان‌پی‌تی باشد نشان می‌دهد که نه تنها هیچ قانون بشردوستانه واقعی در دنیا وجود ندارد، بلکه دنیا مانند جنگل بزرگی است که قوانین جنگل بر آن حاکم است و هر کشوری قدرت بیشتری داشته باشد می‌تواند کارش را پیش ببرد و چنین دولت‌هایی هیچ حقوقی بر پایه‌ی دیپلماسی، مذاکره و حقوق و قوانین بین‌المللی برای بشریت قائل نیستند. در واقع خردمندان به سادگی متوجه می‌شوند که سازمان ملل هیچ کاره است (العاقل یکفی بالاشاره).
اگر بخواهیم وقایع منتسب به شهدای هسته‌ای را مرور کنیم باید گفت که از سال ۱۳۸۷ با ترور شهید دکتر علی‌محمدی شروع شد و با ترور دکتر شهریاری، مهندس رضایی‌نژاد و دکتر فخری‌زاده ادامه یافت و در روز ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ به اوج خود رسید. بهانه همه‌ی این ترور‌ها این بود که این افراد در پروژه‌های هسته‌ای نظامی فعّال بودند که دروغی بسیار بزرگ و ادعایی کامل بی‌اساس است. چرا که همگی این شهدای دانشمند، تخصّص هسته‌ای نداشتند و لذا انتساب همه شهدای دانشمند به شهدای هسته‌ای صحیح نیست. مثل شهید باکویی، فارغ التحصیل رشته مکانیک و رضایی‌نژاد، فارغ التحصیل رشته برق بودند. دانشمندان و محققان همیشه در تلاشند برای مردم و بشریت زندگی بهترس بسازند. پس چرا باید علم این افراد تهدیدی برای جان خود و خانواده‌شان باشد؟ باید گفت دشمنان این ملت در پی نابودی تمام دانشمندان ما در همه‌ی تخصص‌ها هستند.
برادرم دانش آموخته دکترای مکانیک از دانشگاه امیرکبیر و عضو هیئت علمی دانشگاه بود که کتاب‌ها و مقالات علمی و تحقیقاتی ایشان، گواه فعالیت‌های صلح‌آمیز او است. اما دشمنان پیشرفت ایران، ایشان را به همراه خانواده‌اش و همچنین چند نفر از اعضای خانواده همسرش به شرح زیر به شهادت رساند:
همسر (شهیده زهرا صابر ۴۵ ساله) – دختر بزرگ (شهیده سیده فاطمه صدیقی ۱۹ ساله دانشجوی سال اول پزشکی دانشگاه اطفهان) – پدر همسر (شهید موسی صابر) – مادر همسر (شهیده سلطنت حسین پور) – برادر همسر و خانواده اش (شهید حامد صابر و همسرشان شهیده دکتر مهسا احمری و پسر ۶ ساله‌شان شهید میلان صابر) – خواهر زاده‌های همسر و یاس صابر ۱۳ ساله و امیرعلی چتر عنبرین ۱۳ ساله).
همچنین برخی از خانواده‌ها و همسایگان بی دفاع و بی گناه نیز یا به شهادت رسیده و یا مجروح شدند.
باید در اینجا با صدای بلند به رسانه‌ها اعلام کنم که ترامپ و نتانیاهو به شما دروغ گفته‌اند. کدام یک از این شهدا فعالیت هسته‌ای داشتند؟ ساخت سلاح هسته‌ای یک دروغ بزرگ بود که ترامپ و نتانیاهو با توسل به آن می‌خواستند با اراده‌ی ملت ایرات که خواهان استقلال و پیشرفت و توسعه است، بجنگند. ترامپ و نتانیاهو دروغگویان بزرگ قرن حاضر هستند و رسانه‌ها با تعهد به راستگویی باید این حقیقت آشکار را به کل جهانیان مخابره کنند.
تکلیف و مسئولیت همه‌ی مدیران، میئولین و نظامیان و همه‌ی مردم ایران در جهت احقاق خون این شهدا و همه شهدای تجاوز اخیر این است که از دولت جمهوری اسلامی ایران بخواهیم اقدام علمی و راهبردی داشته باشیم تا هیچ دشمن و قدرتی تعرض به خاک پاک میهن و مردم شریفمان را در ذهن خود پرورش ندهد.
عدم هر گونه محکومیت حمله رژیم صهیونیستی و آمریکا به تاسیسات اتمی ایران تا به امروز از طرف آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نشان دهنده هماهنگی کامل آژانس باغ رژیم صهیونیستی و آمریکا است. در صورتی که باید هر گونه اقدام نسبت به تأسیسات اتمی ایران که عضو ان‌پی‌تی است از طرف این نهاد به ظاهر بی‌طرف، به شدت محکوم می‌شد. در واقع به نظر می‌رسد که ایران از عضویت در ان‌پی‌تی هیچ بهره‌ای نبرده و در این دوران، آژانس برای پیشرفت در حوزه هسته‌ای و غنی‌سازی، نه تنها به ما هیچ کمکی نکرده است، بلکه مدیر کل آژانس و بازرسان آن به جاسوسی در صنعت هسته‌ای ما و گزارش‌دهی به اربابان خود مشغول بوده‌اند. این رفتار بی‌شرمانه موجب صدور قطعنامه‌های ظالمانه براساس گزارش‌های خلاف واقع علیه ایران در شورای حکام شد.
در این جا دو سوال مطرح می‌شود:
۱- ضرورت عضویت ایران در ان‌پی‌تی چیست و پذیرفتن تعهدات آن چه سودی برای ما دارد؟ شاید بیشترین نفعی که از پیوستن به ان‌پی‌تی انتظار داشتیم، محفوظ بودن تاسیسات هسته‌ای ایران از حملات مخّرب بود که اتفاق نیفتاد و دیدیم که چگونه رژیم صهیونیستی با چراغ سبز و همراهی آمریکا در جهت تخریب این تاسیسات اقدام کردند. قابل ذکر است که انهدام تاسیسات هسته‌ای کمتر از شهادت سرداران و دانشمندان ما نیست و نباید از کنار آن به سادگی عبور کرد.
۲- وقتی کشور ایران توان ساخت موشک‌هایی با برد بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر را دارد، بنابراین دارای توان علمی بالایی است. با توجه به اینکه دانش هسته‌ای در ایران توسط دانشمندان ایرانی بومی شده است، پس این توانمندی همیشه وجود داشته است. اما ما با احساس مسؤولیت و کاملأ متعهدانه، نخواستیم که خارج از چارچوب ان‌پی‌تی عمل کنیم.
واقعیت این است که برنامه هسته‌ای ما تا به امروز کاملأ صلح‌آمیز و تحت نظارت شدید آژانس بین‌المللی قرار داشته و هیچگاه به سمت نظامی منحرف نشده است. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به خاطر کوتاهی در محکومیت حملات آمریکا و رژیم صهیونیستی به تأسیسات اتمی ایران باید از ملت ایران عذرخواهی کند و در اولین فرصت این تجاوزات را محکوم کند و یکبار هم که شده طرف حق و حقیقت را بگیرد تا شاید بتواند کمی از اعتبار و آبروی از دست رفته خود را بازیابی کند.
ایران یک کشور عضو سازمان ملل است و باید شورای امنیت سازمان ملل به سرعت این تجاوز جنایتکارانه را محکوم می‌کرد و نکرد. شورای امنیت به دلیل کوتاهی در محکومیت آمریکا و رژیم صهیونیستی باید از ملت ایران عذرخواهی کند و در اسرع وقت این تجاوز آشکار را محکوم و متجاوزان را به پرداخت غرامت به ایران ملزم کند.
مسأله مهم و قابل تأمل این است که ضرورت مذاکره با آمریکا به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم چیست؟ چرا باید در مسیر دیپلماسی برای حل موضوعات هسته‌ای با آمریکا مذاکره کنیم؟ در صورتی که حق قانونی و مسلّم ما به عنوان عضوی از اعضای آژانس و ان‌پی‌تی، غنی‌سازی تا هر سطح مورد نیاز و تحقیق و توسعه علمی فناوری‌های هسته‌ای تحت نظارت آژانس است و ایران در این سال‌ها نشان داده که بیشترین تعامل و همکاری را با این نهاد داشته است. به همین دلیل هیچ توجیهی برای ادامه مذاکرات با آمریکا پس از آشکار شدن دشمنی آمریکا و متحدانش تحت عملیات فریب دهنده و سرگرم کننده‌ی مذاکره وجود ندارد. به علاوه وحشی‌گری و جنایات آمریکایی‌ها علیه ایران و هماهنگی آنها با سگ هارشان یعنی رژیم صهیونیستی، نشان داد که موضوع هسته‌ای بهانه‌ای برای شروع جنگ با هدف تجزیه وطن ما، ایران بود. البته به فضل الهی و بیداری ملت ایران، این هدف محقق نشد.
انتهای پیام/
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی و توسعه: توسط تیم فنی دفتروکیل