چهارشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۴
یک انجمن پیشرو محققان نسل‌کشی در جهان، از قطعنامه‌ای حمایت کرده است که بیان می‌کند اقدام‌های رژیم صهیونیستی در غزه با تعریف قانونی نسل‌کشی مطابقت دارد.
۸۶ درصد از رای‌دهندگان انجمن بین‌المللی محققان نسل‌کشی (IAGS) از این قطعنامه حمایت کردند. در این قطعنامه آمده است که سیاست‌ها و اقدام‌های رژیم صهیونیستی در غزه با تعریف قانونی نسل‌کشی در ماده دوم کنوانسیون سازمان ملل برای پیشگیری و مجازات جرم نسل‌کشی (۱۹۴۸) مطابقت دارد.
قطعنامه ۳ صفحه‌ای تصویب‌شده توسط این نهاد، از رژیم اشغالگر می‌خواهد که فورا همه اقدام‌هایی را که نسل‌کشی، جنایت‌های جنگی و جنایت‌های علیه بشریت علیه فلسطینیان در غزه محسوب می‌شوند، ازجمله حمله‌های عمدی علیه و کشتار غیرنظامیان ازجمله کودکان؛ گرسنگی؛ محرومیت از کمک‌های بشردوستانه، آب، سوخت و سایر اقلام ضروری برای بقای جمعیت؛ خشونت جنسی و باروری؛ و آوارگی اجباری جمعیت، متوقف کند.
در این قطعنامه آمده است که انجمن بین‌المللی محققان نسل‌کشی اذعان می‌کند که رژیم صهیونیستی از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر) مزتکب جنایت‌های نظام‌مند و گسترده علیه بشریت، جنایت‌های جنگی و نسل‌کشی، ازجمله حمله‌های بی‌هدف و عمدی علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های غیرنظامی، از جمله بیمارستان‌ها، خانه‌ها و ساختمان‌های تجاری، در غزه شده است.
ملانی اوبراین، رئیس انجمن بین‌المللی محققان نسل‌کشی و کارشناس حقوق بین‌الملل در دانشگاه استرالیای غربی، گفت که این قطعنامه بیانیه قطعی توسط کارشناسان در زمینه مطالعات نسل‌کشی است؛ آنچه در غزه در حال وقوع است، نسل‌کشی است.
انجمن بین‌المللی محققان نسل‌کشی که در سال ۱۹۹۴ تأسیس شد، اعضای بسیاری دارد که شامل دانشگاهیان، مورخان، دانشمندان علوم سیاسی و فعالان حقوق بشر می‌شود.
در همین حال، رژیم صهیونیستی با اتهام‌های ارتکاب نسل‌کشی در غزه در دادگاه عالی جهان، یعنی دیوان بین‌المللی دادگستری مواجه است.
به‌طور جداگانه، دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) حکم بازداشت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و یوآو گالانت، وزیر جنگ سابق او را صادر کرده است.
واژه نسل‌کشی نخستین‌بار توسط رافائل لمکین، وکیل لهستانی در سال ۱۹۴۴ در کتابش به نام حاکمیت محور در اروپای اشغالی ابداع شد.
این واژه از پیشوند یونانی genos به معنای نژاد یا قبیله و پسوند لاتین cide به معنای کشتن تشکیل شده است. لمکین این اصطلاح را در پاسخ به نمونه‌های اقدام‌های هدفمند با هدف نابودی گروه‌های خاصی از مردم، ابداع کرد.
رافائل لمکین بعد‌ها مدیریت کارزاری را برای به رسمیت شناختن و تدوین نسل‌کشی به‌عنوان یک جرم بین‌المللی برعهده گرفت.
نسل‌کشی برای نخستین‌بار در سال ۱۹۴۶ توسط مجمع عمومی سازمان ملل به‌عنوان یک جرم تحت قوانین بین‌المللی شناخته شد. این جرم در کنوانسیون پیشگیری و مجازات جرم نسل‌کشی در سال ۱۹۴۸ (کنوانسیون نسل‌کشی) به‌عنوان یک جرم مستقل تدوین شد.
این کنوانسیون توسط ۱۵۳ کشور (تا آوریل ۲۰۲۲) تصویب شده است. دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) بار‌ها اعلام کرده است که این کنوانسیون، اصولی را در بر می‌گیرد که بخشی از حقوق بین‌الملل عرفی عمومی هستند. این بدان معناست که چه کشورها کنوانسیون نسل‌کشی را تصویب کرده باشند و چه نکرده باشند، همگی به‌عنوان یک اصل قانونی به این اصل که نسل‌کشی جرمی ممنوعه براساس حقوق بین‌الملل است، متعهد هستند.
دیوان بین‌المللی دادگستری همچنین اظهار داشته که ممنوعیت نسل‌کشی یک قاعده آمره حقوق بین‌الملل (یا اصل آمره) است و در نتیجه، هیچ‌گونه عدول از آن مجاز نیست.
تعریف جرم نسل‌کشی که در ماده دوم کنوانسیون نسل‌کشی آمده است، نتیجه یک فرآیند مذاکره بوده و منعکس‌کننده مصالحه‌ای است که در سال ۱۹۴۸ در زمان تهیه پیش‌نویس کنوانسیون بین کشور‌های عضو سازمان ملل حاصل شده است.
نسل‌کشی با همان عبارت‌هایی که در کنوانسیون نسل‌کشی آمده، در اساسنامه رم دیوان کیفری بین‌المللی (ماده ۶) و همچنین در اساسنامه سایر حوزه‌های قضایی بین‌المللی و مختلط تعریف شده است. بسیاری از کشورها نیز نسل‌کشی را در قوانین داخلی خود جرم‌انگاری کرده‌اند؛ برخی دیگر هنوز این کار را نکرده‌اند.
انتهای پیام/
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی و توسعه: توسط تیم فنی دفتروکیل