پنجشنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۴
تشدید حملات ارتش رژیم صهیونیستی به آوارگان در غزه، «منطقه بشردوستانه» مورد ادعای این رژیم را به یک تله مرگ تبدیل می‌کند و این بخشی از سیاست سیستماتیک انکار امنیت فلسطینی‌ها در هر کجا که باشند و تبدیل هر پناهگاهی به یک هدف، به‌عنوان بخشی از نسل‌کشی با هدف نابودی آنها در نوار غزه است.
ارتش رژیم صهیونیستی به‌طور مستقیم به سمت چادرهای آوارگان در المواصی، جنوبغربی نوار غزه، شلیک می‌کند و آنها را در جنایتی روزانه و تکرارشونده بدون هیچ‌گونه ضرورت نظامی یا امنیتی، قتل‌عام می‌کند.
رژیم صهیونیستی چادر‌ها را در المواصی با شلیک تک‌تیراندازها، تیراندازی‌های تصادفی از پهپاد‌ها و خودرو‌های نظامی نزدیک و همچنین حملات هوایی و توپخانه‌ای هدف قرار می‌دهد، در حالی که همزمان ادعا می‌کند این منطقه یک منطقه بشردوستانه است و به بیش از یک میلیون نفر از ساکنان شهر غزه دستور تخلیه به آنجا را می‌دهد.
تیم میدانی یورو-مد مانیتور در روز‌های اخیر حملات مکرر به چادرهای آوارگان در این منطقه را مستند کرده است که منجر به شهادت چندین غیرنظامی، مجروح شدن بسیاری دیگر و تخریب چادرهای آنها به همراه معدود وسایل شخصی که داشتند و از بین رفتن آخرین وسیله بقا آنها شده است.
این تیم چندین ویدیو منتشر شده از طرف اعضای ارتش رژیم صهیونیستی را بررسی کرد که نشان می‌داد آنها برای سرگرمی یا شرط‌بندی روی دقت تیراندازی به فلسطینی‌ها در اردوگاه‌های آوارگان تیراندازی می‌کنند.
این نشان می‌دهد که تیراندازی با هیچ هدف خاص یا ضرورت نظامی انجام نمی‌شود، بلکه منعکسکننده یک سیاست عمدی با هدف ایجاد حداکثر مرگ و میر غیرنظامیان و نابودی آنها در حالی است که فلسطینی‌ها هیچ‌گونه احساس امنیتی ندارند.
به همین ترتیب، تیم یورو-مد مانیتور، قتل ایمان احمد الزاملی، روزنامه‌نگار را که در نزدیکی منطقه المواصی خان‌یونس از طرف نظامیان صهیونیست هدف قرار گرفت، در حالی که سعی داشت آب آشامیدنی تهیه کند، مستند کرد.
این تیم همچنین قتل حسن دوهان، روزنامه‌نگار دانشگاهی، را پس از اصابت گلوله در یک اردوگاه آوارگان در المواصی، مستند کرد.
علاوه بر تیراندازی‌ها، چادرهای آوارگان بار‌ها هدف بمباران هوایی و همچنین آتش توپخانه قایق‌های توپ‌دار و تانک‌های رژیم صهیونیستی قرار گرفتند.
هدف قرار دادن غیرنظامیان در داخل «مناطق بشردوستانه» که ظاهرا محافظت شده بودند، نشان‌دهنده یک سیاست عمدی است که مفهوم حفاظت را بی‌اثر می‌کند.
وقتی مناطقی که به‌عنوان پناهگاه امن تعیین شده‌اند به عرصه‌هایی برای آتش تک‌تیراندازان و گلوله‌باران تبدیل می‌شوند، مشخص می‌شود که رژیم صهیونیستی به دنبال جلوگیری از وجود هرگونه پناهگاهی برای فلسطینیان است.
این نشان دهنده یک سیاست سیستماتیک برای انکار امکان امنیت در نوار غزه است، جایی که آوارگان با مرگ ناشی از بمباران و تیراندازی یا مرگ تدریجی ناشی از گرسنگی، بیماری و فروپاشی سیستم بهداشتی رو‌به‌رو هستند.
رژیم صهیونیستی از آوارگی به‌عنوان یک سلاح واحد برای ارتکاب جنایات متعدد استفاده می‌کند؛ از یک سو، غیرنظامیان را به بهانه حفاظت مجبور به ترک خانه‌های خود می‌کند، در حالی که از طرف دیگر، آنها را در مناطق آوارگی هدف قرار می‌دهد. بنابراین، آوارگی به ابزار اصلی سرکوب برای جمع‌آوری و محدود کردن غیرنظامیان و وسیله‌ای برای تحمیل بیشترین تعداد تلفات ممکن تبدیل می‌شود و پناهگاه‌های فرضی را به کشتارگاه‌های جمعی تبدیل می‌کند.
انتهای پیام/
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی و توسعه: توسط تیم فنی دفتروکیل