خبرگزاری مهر -گروه دین و اندیشه: خداوند متعال دین اسلام را برای هدایت انسانها فرستاده و هر آنچه را برای رسیدن به بالاترین قله فضیلت بدان نیازمندند برایشان تبیین فرموده است. در طرح ملی زندگی با آیه، هر روز ماه مبارک رمضان، مهمان یک آیه از آیات کلام وحی خواهیم بود. تفسیر و تلاش برای فهم قرآن کریم از زمان پیامبر اعظم (ص) تا به امروز ادامه داشته است و جاودانگی قرآن سبب میشود تا تفسیر آن کتاب در هر عصر و زمانی ادامه یابد؛ چرا که آیات قرآن، مهمترین و نخستین منبع برای فهم دین به شمار میروند.مهمترین ویژگی تفسیری که در ادامه، آن را مشاهده میکنید، کوشش در تبیین بعد هدایتی قرآن، یعنی هدف اصلی نزول است: «هُدیً لِلنَّاسِ».در این تفسیر فقط به کشف معنا و ذکر پارهای الفاظ و عبارات تفسیری صرف بسنده نمیشود؛ بلکه آنها درآمدی برای تبیین ابعاد هدایتی کلام خداوند قرار داده شده و مخاطب را از معبر لفظ به معنا و از معبر معنا به بلندای هدایت قرآن، سوق میدهد.
طرح زندگی با آیهها درصدد است که عموم مردم را با مفاهیم آیات منتخب بیش از پیش آشنا کند و خبرگزاری مهر در مجموعه مطالب «زندگی با آیه ها» به صورت تفصیلی و تصویری با بیان استاد محمدعلی انصاری مفسر قرآن کریم، تفسیر این آیات مبارکه را تقدیم نگاه مخاطبان میکند.
آیه ۱۷ و ۱۸ زمر
وَالَّذِینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَی اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَیٰ ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِالَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّهُ ۖ وَأُولَٰئِکَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ
و کسانی که از پرستیدن طاغوت [یعنی بتها، اربابان کفر و شیطانهای سرکش] دوری کردند و به سوی خدا بازگشتند، بر آنان مژده باد؛ پس به بندگانم مژده ده آنان که سخن را میشنوند و از بهترینش پیروی میکنند، اینانند کسانی که خدا هدایتشان کرده، و اینان همان خردمندانند.
نکتهها
«طاغوت» به کسی گفته میشود که اهل طغیان و تجاوز باشد. «اجتناب» یعنی چیزی را در یک جانب و خود را در جانب دیگر قرار دادن. مراد از انابه به سوی خدا و اجتناب از طاغوت، همان است که در آیة الکرسی میخوانیم: «فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ» «۱»
مراد از عبادت طاغوت، اطاعت از ستمگران و طاغیان است. زیرا در حدیثی در تفسیر مجمعالبیان میخوانیم: «من اطاع جبارا فقد عبده» اطاعت از ستمگر، پرستش اوست.
در آیه ۱۸ میفرماید: بشارت ده به کسانی که از احسن پیروی میکنند و در جای دیگر سخنِ احسن را دعوت به خدا میداند، «أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعا إِلَی اللَّهِ» «۲» و بهتری
دعوتکننده را رسول خدا میداند. «أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ عَلی بَصِیرَةٍ» «۱» بنابراین باید از احسن گفتهها پیروی کرد که دعوت به خداست و بهترین دعوت به خدا، دعوت پیامبر اوست، پس پیروی از احسن، یعنی پیروی از وحی ودعوتهای رسول خدا صلی الله علیه و آله.
پیامها
۱- از اوصاف مؤمنان و بندگان خالص خدا پرهیز از طاغوتهاست. اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ … فَبَشِّرْ عِبادِ
۲- اجتناب از طاغوت، مقدّمه توجّه به خداست. «اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ- أَنابُوا إِلَی اللَّهِ»
۳- شرط توبه، دوری از طاغوت است و اطاعت از طاغوت مانع انابه و توبه است. «اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ- أَنابُوا إِلَی اللَّهِ»
۴- برکات انتخاب احسن نامحدود است. (کلمه «بشر» مطلق است تا شامل انواع بشارت بشود).
۵- کسانی حقّ شنیدن هر سخنی را دارند که به کلام توجّه کنند و دچار شخصیّتزدگی گوینده نشوند. «یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ»
۶- انسان باید تحمّل شنیدن سخنان دیگران را داشته باشد و دارای سعه صدر باشد. یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ …
۷- اسلام از طرح شدن سخنان دیگران دلهرهای ندارد. «یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ»
۸- عقل، حجّت باطنی است و تقلید کورکورانه ممنوع است. «یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»
۹- انتخاب احسن مورد توجّه قرآن است. «فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»
۱۰- سخنی که حُسن و خوبی ندارد، شایسته استماع و شنیدن نیست. «یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»
۱۱- به خوب بودن قانع نباشیم، بهتر بودن را دنبال کنیم. «فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»
۱۲- انتخاب احسن بدون توفیق الهی ممکن نیست. «أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللَّهُ»
۱۳- هدایت الهی را تنها کسانی دریافت میکنند که برای دست یابی به حقیقت وقت بگذارند و سخنان را گوش دهند. «أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللَّهُ»
۱۴- کسانی که چشم و گوش بسته مکتبی را میپذیرند، در حقیقت عاقل نیستند. «أُولُوا الْأَلْبابِ»
۱۵- تنها راه مطمئن انتخاب آگاهانه است. فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ … أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللَّهُ
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0