خبرگزاری مهر-گروه دین و اندیشه: خداوند متعال دین اسلام را برای هدایت انسان‌ها فرستاده و هر آنچه را برای رسیدن به بالاترین قله فضیلت بدان نیازمندند برایشان تبیین فرموده است. در طرح ملی زندگی با آیه، هر روز ماه مبارک رمضان، مهمان یک آیه از آیات کلام وحی خواهیم بود. تفسیر و تلاش برای فهم قرآن کریم از زمان پیامبر اعظم (ص) تا به امروز ادامه داشته است و جاودانگی قرآن سبب می‌شود تا تفسیر آن کتاب در هر عصر و زمانی ادامه یابد؛ چرا که آیات قرآن، مهم‌ترین و نخستین منبع برای فهم دین به شمار می‌روند.مهم‌ترین ویژگی تفسیری که در ادامه، آن را مشاهده می‌کنید، کوشش در تبیین بعد هدایتی قرآن، یعنی هدف اصلی نزول است: «هُدیً لِلنَّاسِ».در این تفسیر فقط به کشف معنا و ذکر پاره‌ای الفاظ و عبارات تفسیری صرف بسنده نمی‌شود؛ بلکه آنها درآمدی برای تبیین ابعاد هدایتی کلام خداوند قرار داده شده و مخاطب را از معبر لفظ به معنا و از معبر معنا به بلندای هدایت قرآن، سوق می‌دهد.
طرح زندگی با آیه‌ها درصدد است که عموم مردم را با مفاهیم آیات منتخب بیش از پیش آشنا کند و خبرگزاری مهر در مجموعه مطالب «زندگی با آیه ها» به صورت تفصیلی و تصویری با بیان استاد محمدعلی انصاری مفسر قرآن کریم، تفسیر این آیات مبارکه را تقدیم نگاه مخاطبان می‌کند.
سوره شوری آیه ۳۸
وَالَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَیٰ بَیْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ
و آنان که دعوت پروردگارشان را اجابت کردند و نماز را برپا داشتند و کارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی آنان کرده ایم، انفاق می‌کنند
نکته‌ها
طلحه و زبیر به حضرت علی علیه السلام گفتند: ما به شرطی با تو هستیم که در هر کار با ما مشورت کنی، زیرا حساب ما از دیگران جداست، حضرت فرمودند: «نظرت فی کتاب الله و سنة رسوله فامضیت ما دلانی علیه و اتبعته و لم احتج الی آرائکما فیه و لا رأی غیرکما و لو وقع حکم لیس فی کتاب الله بیانه و لا فی السنة برهانه و احتیج الی المشاورة فیه لشاورتکما فیه» «۱» من در کتاب خدا و سنّت رسول او نگاه می‌کنم هر چه بود پیروی می‌کنم و نیازی به رأی و مشورت شما و دیگران ندارم ولی هرگاه امری بود که در کتاب و سنّت برهانی بر آن نداشتم و نیاز به مشورت بود با شما مشورت خواهم کرد.
در آیه ۳۸، نظام شوری برای اداره امور جامعه مورد تأکید قرار گرفته و به همین جهت این سوره شوری نام گرفته است. ما نیز به همین مناسبت، بخشی از روایات در باب مشورت و شوری را در اینجا می‌آوریم. «۲»
«شاور العلماء الصالحین» با دانشمندان وارسته مشورت کن.
«و اجعل مشورتک من یخاف الله» در مشورت خود کسانی را قرار ده که خدا ترس باشند.
«شاور المتقین الذین یؤثرون الآخرة علی الدنیا» با اهل تقوی که معاد را بر معاش ترجیح می‌دهند مشورت نما.
«خیر من شاورت ذوی النهی و العلم و اولوا التجارب و الحزم» با عقلایی که دارای علم و تجربه هستند مشورت کن.
«لا تدخلن فی مشورتک بخیلا و لا جبانا و لا حریصا» با افراد بخیل و ترسو و حریص مشورت مکن.
«رأی الرجل علی قدر تجربته» ارزش هر رأی به مقدار تجربه صاحب رأی است.
«أن یکون حرا متدینا صدیقا و ان تطلعه علی سرک» با افرادی مشورت کن که راستگو باشند و وابستگی نداشته باشند و او را بر راز خود آگاه کن تا بتواند رأی جامع و کامل ارائه دهد.
«مشاورة العاقل الناصح رشد و یمن و توفاق من الله» در مشورت با عاقل خیرخواه رشد و برکت و توفیق الهی است.
شاور فی امورک من فیه خمس خصال … در کارهای خود با کسی مشورت کن که در او پنج خصلت باشد: عقل، علم، تجربه، خیرخواهی و تقوا.
فواید مشورت:
– احتمال خطا را کم می‌کند.
– استعدادها را شکوفا می‌کند.
– مانع استبداد می‌شود.
– مانع حسادت دیگران است. اگر با مشورت کامیاب شدیم چون دیگران رشد ما را در اثر فکر و مشورت خودشان می‌دانند نسبت به ما حسادت نمی‌ورزند. فرزندی که رشد می‌کند هرگز پدرش به او حسادت نمی‌ورزد، چون رشد او را بازتابی از رشد خود می‌داند.
– امداد الهی را به دنبال دارد، در فرهنگ دینی ماست که «ید الله مع الجماعه»
– استفاده از آرای دیگران طرح را پخته و جامع می‌کند. «من شاور الرجال شارک فی عقولها»
– مشورت نوعی احترام به مردم است، ممکن است در مشورت حرف تازه‌ای به دست نیاید ولی احترام به شخصیّت مردم است.
– وسیله شناخت دیگران است. تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد با مشورت می‌توان درجه علمی و فکری و تعهّد و برنامه ریزی افراد را شناخت.
سوال: آیا مشورت پیامبر با مردم جنبه ظاهری داشت؟
پاسخ: هرگز، زیرا اگر مشورت می‌فرمود و خلاف آن را انجام می‌داد نه تنها به امّت احترام نگذاشته بود، بلکه به نوعی روح آنان را جریحه‌دار می‌کرد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در جنگ‌های بدر، احد، خندق، حدیبیه، جنگ با بنی‌قریظه و بنی‌نظیر و فتح مکّه و جنگ تبوک با مسلمانان مشورت فرمود.
اسلام دین جامع و کامل است و در همه امور پرداخته است:
– در مسائل اعتقادی: «آمَنُوا و یَتَوَکَّلُونَ»
– در مسائل اخلاقی: «یَجْتَنِبُونَ، یَغْفِرُونَ»
– در مسائل اجتماعی: «شُوری بَیْنَهُمْ»
– در مسائل عبادی: «أَقامُوا الصَّلاةَ»
– در مسائل اقتصادی: «یُنْفِقُونَ»
– در مسائل سیاسی و نظامی: «یَنْتَصِرُونَ»
جالب است این صفات در قالب فعل مضارع آمده که نشان استمرار است.
پیام‌ها
۱- شیفتگان نماز و انفاق، از نعمت‌های برتر و ابدی قیامت برخوردارند. ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی … وَ الَّذِینَ اسْتَجابُوا…
۲- توجّه به ربوبیّت خداوند سبب شیفتگی انسان نسبت به انجام دستورات است. «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۳- اجابت دعوت خدا، باید با عمل باشد نه ادّعا. اسْتَجابُوا … أَقامُوا
۴- غرائز را کنترل و موانع را برطرف کنیم تا راه بندگی خدا باز شود. «یَجْتَنِبُونَ- یَغْفِرُونَ- اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ»
۵- مؤمن استبداد ندارد، اهل انزوا نیست و به رأی دیگران احترام می‌گذارد. «وَ أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۶- آنچه مورد سفارش است، اقامه نماز است نه فقط خواندن نماز. (یعنی انجام باشکوه نماز با تمام شرایط) «أَقامُوا الصَّلاةَ»
۷- حساب نماز از سایر عبادات جداست. (با اینکه نماز جزو امور موجب‌استجابت ربّ است، ولی نام آن جداگانه آمده است.) «اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ»
۸- شوری و مشورت، مربوط به امور اجتماعی مردم است، نه احکام و دستورات دینی. «أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ»
۹- از بیگانگان نظریه نخواهید. «بَیْنَهُمْ»
۱۰- انفاق مخصوص مال نیست بلکه از علم و آبرو و قدرت نیز باید به دیگران کمک کرد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ»
۱۱- انفاق کننده بداند آنچه دارد از خودش نیست، رزق خداست. «رَزَقْناهُمْ»
۱۲- نماز، تکبّر را؛ مشورت، استبداد را و انفاق، بخل را در جامعه محو می‌کند. «الصَّلاةَ، شُوری، یُنْفِقُونَ»
۱۳- دفاع لازم است گرچه با استمداد از مؤمنان باشد و سکوت و ظلم پذیری ممنوع است. «یَنْتَصِرُونَ»
۱۴- در برابر خودی‌ها گذشت و بخشش و در برابر ستمکاران، استمداد و دفاع لازم است. «یَغْفِرُونَ- یَنْتَصِرُونَ»
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0