نماز روز یکشنبه ماه ذی القعده به چه طریق خوانده می شود؟

به گزارش خبرنگار مهر، امروز نخستین روز از ماه ذیقعده است. ماه «ذیقعده الحرام» از ماه‌های حرام است که حق تعالی در قرآن مجید ذکر فرموده و سید بن طاوس روایتی نقل کرده که «ذی القعده در وقت شدت و در سختی‌ها، محل اجابت دعا است».

پیغمبر (ص) نیز در خصوص این ماه فرموده‌اند: هر کس در ماه حرام سه روز پنجشنبه و جمعه و شنبه را روزه بگیرد، خداوند برای او عبادت یک سال را بنویسد. شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان در خصوص اعمال این ماه چنین ذکر کرده است:

فضیلت نماز روز یکشنبه این ماه:

در روز یکشنبه این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا صلّی الله علیه و آله روایت شده که مجملش آن است که هر که آن را بجا آورد، توبه‌اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و دشمنان او در روز قیامت از او راضی شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانی شود و والدینش از او راضی و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد و توسعه رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود.

کیفیت نماز روز یک‌شنبه ماه ذی‌القعده:

در روز یکشنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز گزارد در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ سه مرتبه و معوذتین یک مرتبه، (پس از اتمام نماز) هفتاد مرتبه استغفار کند و پس از اتمام استغفار، بگوید لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ‏ سپس بگوید: یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا یغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ‏. ظاهر آن است که این استغفار مذکور و دعای بعد را بعد از نماز باید بجا آورد.

سه روز متوالی روزه‌داری: روایت شده که هر که در یکی از ماه‌های حرام سه روز متوالی که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد، ثواب نهصد سال عبادت برای او نوشته شود

بیان حقیقت استغفار: از امیرالمؤمنین علی (ع) روایت شده است که گوینده‌ای در محضر آن حضرت گفت: اَستَغفِرُ الله. حضرت به او فرمود: مادرت بر تو بگرید آیا می‌دانی استغفار چیست؟ استغفار درجه علّیین است و آن نامی است برای شش معنی، اول: پشیمانی از گذشته.

دوم: عزم بر اینکه به آن گناه رجوع نکند و دیگر آن را انجام ندهد. سوم: اگر حقّی از مردم بر عهده اوست، ادا کند تا خدا را که ملاقات می‌کند پاک باشد و حقّی از دیگران بر او نمانده باشد.

چهارم: هر واجبی که بر عهده اوست و آن را ضایع ساخته است، حق آن را ادا نماید.

پنجم: بر خود حتم کند گوشتی که از گناه بر تن او روییده است، به وسیله حزن و اندوه، آب شود تا پوست به استخوان بچسبد و بین آنها گوشت تازه بروید.

ششم: به بدن خود اَلَم و سختی طاعت را بچشاند همان طوری که شیرینی گناه و معصیت را چشانیده بود. در این وقت بگوید: اَستَغفِرُ الله (المراقبات ص ۳۶۹))