به گزارش خبرگزاری مهر، سید صدرالدین صدر فرزند امام موسی صدر در چهل و هفتمین سالگرد ربوده شدن امام موسی صدر پیامی به شرح زیر صادر کرد:
بسم الله الرحمن الرحیم
«حق را با باطل درنیامیزید و حقیقت را پنهان نکنید در حالی که خود می‌دانید»؛ راست فرمود خداوند بزرگ.
به دوستان و دوستداران امام، فرزندان امام که همانند ما رنج می‌کشند؛ آنان که با شنیدن خبرهای تلخ دل‌شکسته می‌شوند و با شنیدن خبرهای امیدوارکننده شاد. خواستم اندکی درباره این خبرهای تلخ سخن بگویم تا روشن شود که این خبرها برعکسِ ظاهرشان، ما را به حقیقتی روشن‌تر می‌رسانند؛ حقیقتی که ان‌شاءالله همان سلامت امام و همراهان اوست.
سال‌ها روایت‌هایی تکرار می‌شد: امام در مزرعه‌ای است، در زیرزمینی، در زندانی، یا در گوری پنهان که برخی از صاحبان آن اماکن سخن از حضور شخصیت‌هایی گفته‌اند ویا حتی نام امام را در این داستان‌ها می‌آوردند. همین موجب می‌شد دستگاه امنیتی لیبی به تکاپو افتد و جست‌وجو کند؛ اما در پایان روشن می‌شد که یا راوی، عزیز گمشده‌ای داشت و می‌خواست نشانی از او بیابد، یا تنها می‌خواست خانه، محل اقامت یا کسب‌وکارش را از اشغال شبه‌نظامیان پس بگیرد.
گاه خبرهایی به ما یا به طرف لبنانی می‌رسید از مکانی که گمان می‌رفت محل دفن امام است.
(((عبدالجلیل: در تحقیقاتمان لباس‌های سید موسی صدر را یافتیم)))
اما پیگیری‌ها نشان می‌داد یا دروغ است، یا بی‌اساس، یا هیچ ارتباطی ندارد.
(((عبدالجلیل: او سال‌های سال در زندان بوده و افرادی شهادت داده‌اند که از زندانی به زندانی دیگر منتقل شده‌اند.)))
زمان و تلاش فراوانی صرف شد تا لیبیایی‌ها را قانع کنیم که تنها راه رسیدن به حقیقت، آزمایش DNA است. در یکی از گزارش‌های تلویزیونی نشان داده شد که در بیمارستان الزاویه دری گشوده‌اند و درون سردخانه‌ای با سی یا چهل جنازه را دیده‌اند و مدعی شدند امام و دو همراهش در میان آنها هستند. ما و طرف لیبیایی موضوع را دنبال کردیم و در نهایت به آزمایش DNA رسیدیم. لیبیایی‌ها هم از پیش آماده بودند و با کمک کمیته بین‌المللی افراد ناپدیدشده (ICMP) در سارایوو کار را پیش بردند. نتیجه روشن بود: هیچ ارتباطی با امام نداشت.
پس از سقوط قذافی، مصطفی عبدالجلیل وزیر دادگستری پیشین او که حاکم مطلق شد و نیز فرماندهانی چون عبدالحکیم بلحاج، هر از چندی ادعا می‌کردند جنازه‌ای یافته‌اند. اما ما هر بار تا پایان پیگیری کردیم و با دلیل علمی قطعی ثابت شد که نادرست است.
عبدالمنعم الهونی، عضو شورای فرماندهی انقلاب لیبی، مدعی شد در سبها محل دفنی وجود دارد که امام هم در میان آنان است. اما او بعدها، در ۲۳ فوریه ۲۰۱۱، اعتراف کرد که اصل ماجرا برای مطرح کردن پرونده دامادش یک خلبان که در سانحه هوایی کشته شد بوده است.
در پاییز همان سال، احمد رمضان، معروف به «قلم قذافی» (رئیس دفتر یا دبیر او)، در شبکه «الآن» گفت میان امام و قذافی درگیری لفظی درگرفت و پس از آن، امام به مکان دیگری منتقل شد و مسئول ماجرا طه الشریف بود. اما دو سه روز بعد، پسر طه الشریف اعلام کرد پدرش شش ماه پیش از ورود امام به لیبی در سانحه‌ای جان باخته بود!
از پرسر و صداترین شایعات، ماجرای ابونضال (صبری البنا) بود. سیف‌القذافی ادعا کرد در خانه او در طرابلس اجسادی دفن شده‌اند. اما اصل داستان از همان آغاز بی‌پایه بود. پس از مرگ ابونضال در عراق، یار نزدیکش خالد عوض گفت او اصلاً در آن سال‌ها در لیبی نبوده و تنها در سال ۱۹۸۷ به آن کشور آمد؛ یعنی نه سال پس از واقعه.
ما وظیفه داریم هر سرنخی را جدی بگیریم، حتی اگر از ابتدا بدانیم درست نیست. مهم نیست منبع آن رسانه باشد، سیاستمدار، دوست یا خویشاوند؛ همه را پیگیری می‌کنیم و در نهایت با عقلانیت به حقیقت می‌رسیم. اگر درست باشد، تأیید می‌کنیم و اگر نادرست باشد، به‌طور علمی ابطال می‌کنیم تا مسیر تحقیق دچار خدشه نشود.
از همین‌روست که ما بر خبرهای مثبت و امیدوارکننده‌ای که به ما می‌رسد، اطمینان بیشتری داریم. اما بدیهی است که شایعات منفی بیشتر در رسانه‌ها پخش می‌شوند؛ زیرا پخش‌کنندگان آنها نیت‌های خاصی دارند. در مقابل، خبرهای امیدوارکننده غالباً مسکوت می‌مانند، چراکه باید منابع آنها محفوظ بماند و پرونده قضائی و امنیتی نیز در جریان است و انتشارشان جایز نیست. به همین دلیل، خانواده امام هنگام پرسش رسانه‌ها سکوت می‌کنند. با این همه، ما یقین داریم که امام موسی صدر، شیخ محمد یعقوب و سید عباس بدرالدین زنده و در سلامت هستند، هرچند مکانشان نامعلوم است.
از محبان امام می‌خواهم در این ماه هرچند همه ماه‌های خدا فضیلت دارند، ولی ماه اوت برای ما ماهی تلخ است با دعا و تضرع از خداوند بخواهند که امام و همراهانش را آزاد گرداند و ما را نیز همراه آنان رهایی بخشد. و خواهش می‌کنم اسیر هر خبر رسانه‌ای یا شایعه‌ای نشوند؛ چه خبرنگاری که به دنبال سبقت است، چه شبکه‌ای که دنبال نمایش، و چه رسانه‌ای که خود را «تحقیقی» می‌نامد.
بیشتر این خبرها در دل خود تناقض دارند و با آگاهی از پرونده ربایش، بطلانشان روشن می‌شود.اگر کسی واقعاً خبری دارد، شایسته است آن را به دستگاه قضائی یا خانواده امام ارائه کند. اما اینکه کسی بگوید سال‌ها پیش خبری شنیده و به فلانی گفته و او کاری کرده و… و تازه حالا بازگو کند، سودی ندارد. آنچه گذشته، گذشته است.
چنین خبرها و شایعاتی متأسفانه همچنان ادامه دارد. بدخواهان هر بار که دروغشان برملا می‌شود، به سطح تازه‌ای از جعل می‌روند؛ تا آنجا که حتی پای کسانی را به میان می‌کشند که سال‌هاست از دنیا رفته‌اند.
با این همه، تاکنون هیچ روایت کامل و معتبری وجود ندارد که خبر از آسیبی به امام یا دو همراهش بدهد.
چرا این شایعات پخش می‌شود؟ آیا خودِ مقامات لیبی می‌خواهند با این روش ما را دلسرد کنند تا پیگیری را رها کنیم؟ نمی‌دانند که حتی اگر خدای ناکرده آسیبی رخ داده باشد، ما فرزندان امام حسینیم. الحمدلله.
خداوند بر ما و بر لبنان در این شرایط سخت منت نهد و با بازگشت امام و شیخ و سید، کلید حل همه مشکلات را به دست ما بسپارد.
از پرسش‌های شما سپاسگزارم. امیدوارم توانسته باشم به آنها پاسخ دهم. ان‌شاءالله در آینده نیز در خدمتتان خواهم بود.